ಅಂಕಣ – ಲೇಖನ

• ಕೌಟುಂಬಿಕ ಆರೋಗ್ಯದ ಗುಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ನಾವು ಬಳಸುವ ಕುಡಿನೀರು ಮತ್ತು ಗೃಹ ಬಳಕೆಯ ನೀರಿಗೆ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ ಇದೆ.
  ನೀರು ಕಾಣಲು ಶುಧ್ಧವಾದರೂ ಅದು ಪರಿಶುಧ್ಧ ಕುಡಿನೀರಿನ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆಯೇ ಎಂಬುವುದನ್ನು ನಾವು ತಿಳಿದಿರಬೇಕಿದೆ.ಈ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ವರ್ಷಕೊಮ್ಮೆಯಾದರೂ ನೀರನ್ನು ಟೆಸ್ಟ್ ಮಾಡಲು ನಾವು ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಿದೆ.

‘ನೀರು ಟೆಸ್ಟ್’ ಮಾಡಿದ್ರಾ ನೀವು..?

ಕೌಟುಂಬಿಕ ಆರೋಗ್ಯದ ಗುಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ನಾವು ಬಳಸುವ ಕುಡಿನೀರು ಮತ್ತು ಗೃಹ ಬಳಕೆಯ ನೀರಿಗೆ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ ಇದೆ.
ನೀರು ಕಾಣಲು ಶುಧ್ಧವಾದರೂ ಅದು ಪರಿಶುಧ್ಧ ಕುಡಿನೀರಿನ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆಯೇ ಎಂಬುವುದನ್ನು ನಾವು ತಿಳಿದಿರಬೇಕಿದೆ.ಈ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ವರ್ಷಕೊಮ್ಮೆಯಾದರೂ ನೀರನ್ನು ಟೆಸ್ಟ್ ಮಾಡಲು ನಾವು ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಿದೆ.

ದೆಷ್ಟೋ ವರ್ಷಗಳ ಮೊದಲು ಬಾವಿಗೆ ಬೆಕ್ಕೊಂದು ಬಿದ್ದಿತ್ತು.ಸತ್ತುಹೋಗಿದ್ದ ಬೆಕ್ಕು ಬಾವಿಯಲ್ಲಿ ಶವವಾಗಿ ತೇಲಿದ ನಂತರ ಎರಡು ವಾರಗಳ ಕಾಲ ಬಾವಿ ನೀರು ಸೇವಿಸದಂತೆ ಆರೋಗ್ಯಾಧಿಕಾರಿಗಳು ತಿಳಿಸಿದ್ದರು.ನೀರನ್ನು ಪರೀಕ್ಷೆಗೊಳಪಡಿಸಿ ಅದ್ಯಾವುದೋ ಬಿಳಿ ಹುಡಿಯೊಂದನ್ನು ಬಾವಿಗೆ ಹಾಕಿದ್ದರು ಎಂದು ಮೂವತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದಿನ ಕತೆಯೊಂದನ್ನು ಅಪ್ಪ ನೆನಪಿಸಿದರು.

ಅಂತೂ ಹಿರಿಯರ ಅನುಭವದ ಮಾತುಗಳಿಗೆ ತಲೆಬಾಗಿದೆ.ಬಾಡಿಗೆ ಮನೆಯ ಬೋರ್ ವೆಲ್ ನೀರನ್ನು ಪರಿಶೋಧನಾ ಕೇಂದ್ರಕ್ಕೆ ತಲುಪಿಸುವ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ವಹಿಸಿಕೊಂಡೆ.

ನೀರು ಪರೀಕ್ಷೆಗೆ ತಲಪುವ ಮುನ್ನ :

ನೀರು ಪರೀಕ್ಷೆಯ ಹಂತಗಳನ್ನು ತಿಳಿಯಲು ಬಯಸಿದೆ. ನೇರವಾಗಿ ಜಿಲ್ಲೆಯ ನೀರು ಪರೀಕ್ಷಾ ಕೇಂದ್ರವಾದ ವಿದ್ಯಾನಗರದಲ್ಲಿರುವ ಡಿಸ್ಟ್ರಿಕ್ಟ್ ವಾಟರ್ ಟೆಸ್ಟಿಂಗ್ ಲ್ಯಾಬರೋಟರಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದೆ.ಚೆನ್ನಾಗಿ ಕನ್ನಡ ಬಲ್ಲ ಅಧಿಕಾರಿ ಬಹಳ ಸಂಯಮದಿಂದ ನನ್ನೆಲ್ಲಾ ಸಂಶಯಗಳನ್ನು ದೂರ ಮಾಡಿದರು.

ಗೃಹ ಬಳಕೆಯ ನೀರಿನ ಫುಲ್ ಟೆಸ್ಟಿಂಗ್ ರಿಪೋರ್ಟ್ ಸಿಗಲು 850 ರೂಪಾಯಿಗಳನ್ನು ಓನ್ಲೈನ್ ಮೂಲಕ ಪಾವತಿಸಿ ರಶೀದಿಯನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು.ಅಕ್ಷಯ ಕೇಂದ್ರದ ಮೂಲಕ ಅಥವಾ ನೇರವಾಗಿಯೂ ಓನ್ಲೈನ್ ಮೂಲಕ ಪ್ರಯೋಗಾಲಯದ ಫೀಸನ್ನು ಕಟ್ಟಬಹುದು.ಯಾವುದೇ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ನಗದಾಗಿ ಸ್ವೀಕರಿಸುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಇಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ ಎಂದು ತಿಳಿಸಿದರು.

ಬಳಸುವ ನೀರಿನಿಂದ ಒಂದು ಲೀಟರ್ ನೀರನ್ನು ಸಾಧಾರಣ ಕ್ಯಾನಿನಲ್ಲೂ,ನೂರು ಎಂ.ಎಲ್.ನೀರನ್ನು ಸ್ಟೆರಿಲೈಸ್ಡ್ ಮಾಡಿದ ಬಾಟಲಿಯಲ್ಲೂ ಸಂಗ್ರಹಿಸಬೇಕು.ಕೆಲವು ಆಯ್ದ ಮೆಡಿಕಲ್ ಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರವೇ ಸ್ಟೆರಿಲೈಸ್ಡ್ ಮಾಡಿದ ಅಂದರೆ ಅಣು ಮುಕ್ತ ಗೊಳಿಸಿ ಪ್ಯಾಕ್ ಮಾಡಿರುವ ಬಾಟಲ್ ಗಳು ಲಭ್ಯ ಎಂಬುವುದನ್ನೂ ತಿಳಿಸಲು ಆ ಮಹಿಳಾ ಅಧಿಕಾರಿ ಹಿಂಜರಿಯಲಿಲ್ಲ.

ಇನ್ನು ನೀರು ಸಂಗ್ರಹ ಮಾಡುವಾಗ ಗಮನಿಸಬೇಕಾದ ಕೆಲವು ಸೂಕ್ಷ್ಮ ವಿಚಾರಗಳ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಅವರು ಮಾಹಿತಿ ನೀಡಿದರು.ಬೋರ್ ವೆಲ್ ಆದರೆ, ಟ್ಯಾಂಕಿಗೆ ನೀರು ಬೀಳುವ ಮೊದಲೇ ಮೇಲೆ ತಿಳಿಸಿದ ಬಾಟಲ್ ಗಳಲ್ಲಿ ನೇರವಾಗಿ ನೀರನ್ನು ಸಂಗ್ರಹ ಮಾಡಬೇಕು.ಬಾವಿಯ ನೀರಾದರೂ ಅದೇ ರೀತಿ.ಇನ್ನು ಹಗ್ಗ ಬಳಸಿ ನೀರೆಳೆದರೂ ಕೊಡದಿಂದ ನೇರವಾಗಿ ಬಾಟಲ್ ಗಳಲ್ಲಿ ನೀರನ್ನು ತುಂಬಿಸಬೇಕೆಂದರು.

ಹೀಗೆ,ಎರಡು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸಂಗ್ರಹ ಮಾಡಿದ ಸ್ಯಾಂಪಲ್ ನೀರಿನೊಂದಿಗೆ ಹಣ ಪಾವತಿಸಿದ ರಶೀದಿಯನ್ನು ಪ್ರಯೋಗಾಲಯಕ್ಕೆ ತಲುಪಿಸಬೇಕು.ಸ್ಯಾಂಪಲ್ ನೀರು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿದ ಬಾಟಲ್ ಗಳಿಗೆ ರಿಜಿಸ್ಟರ್ ಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ನಮೂದಿಸಿ,ದಾಖಲಾತಿ ಮಾಡುವ ಪುಸ್ತಕವೊಂದರಲ್ಲಿ ನೀರು ಕೊಂಡೊಯ್ಯುವವರ ಸಹಿ ಬಿದ್ದಾಗ ನೀರು ಪ್ರಯೋಗದ ಮೊದಲ ಹಂತ ಪೂರ್ತಿಯಾಗುತ್ತದೆ.

ವಾರದ ಮತ್ತು ಇತರ ರಜಾ ದಿನಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಉಳಿದ ಎಲ್ಲಾ ಕೆಲಸದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಸರಕಾರಿ ನೀರು ಪ್ರಯೋಗಾಲಯ‌ ತೆರೆದಿರುತ್ತದೆ.ಬೆಳಗ್ಗೆ ಹತ್ತರಿಂದ ಸಂಜೆ ನಾಲ್ಕು ಮೂವತ್ತರ ವರೆಗೆ ನೀರಿನ ಸ್ಯಾಂಪಲ್ ನೀಡಲು ಅವಕಾಶವಿದೆ.ಗೃಹ ಬಳಕೆಗಳಲ್ಲದೆ ವಾಣಿಜ್ಯ ಬಳಕೆ ಅಂದರೆ ಹೋಟೆಲ್,ಫ್ಲ್ಯಾಟ್,ಸಭಾಂಗಣ ಮುಂತಾದ ಕಡೆಗಳ ನೀರಿನ ಪರೀಕ್ಷೆಯನ್ನೂ ಇಲ್ಲಿ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ.

ನೀರು ಪರೀಕ್ಷೆಯ ನಂತರ :

ಪರೀಕ್ಷೆಗೊಳಪಡಿಸಿದ ನೀರಿನ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಅಂಶಗಳನ್ನೊಳಗೊಂಡ ಮಾಹಿತಿ ಸಿಗಲು ನಾವು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ನೇರವಾಗಿ ಪ್ರಯೋಗಾಲಯಕ್ಕೆ ಭೇಟಿ ನೀಡುವ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇಲ್ಲ.ಪಾವತಿಸಿದ ಫೀಸಿಗೆ ದೊರಕಿದ ರಶೀದಿಯಲ್ಲಿರುವ ಐಡಿ ಮೂಲಕ ಮನೆಯಿಂದಲೇ ರಿಪೋರ್ಟನ್ನು ಡೌನ್ ಲೋಡ್ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು.ಆದರೆ,ಪ್ರಯೋಗಾಲಯದ ಪರೀಕ್ಷಾ ರೀತಿ ಮತ್ತು ದಾಖಲಾತಿಗಳ ಕ್ರೂಡೀಕರಣಕ್ಕೆ ಐದು ದಿನಗಳ ಅಗತ್ಯವಿರುವುದರಿಂದ ಅಷ್ಟು ದಿನಗಳನ್ನು ವೈಟ್ ಮಾಡದೆ ನಿರ್ವಾಹವಿಲ್ಲ.!

ಅಂದ ಹಾಗೆ ನೀರು ಕುಡಿಯಲು ಯೋಗ್ಯ ಎಂಬ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ವಿಶ್ಲೇಷಣಾ ವರದಿ ಪ್ರಯೋಗಾಲಯದಿಂದ ದೊರಕಿದರೆ ಟೆನ್ಷನ್ ಇಲ್ಲ.ಆದರೆ ನೀರು ಕುಡಿಯಲು ಯೋಗ್ಯವಲ್ಲವೆಂಬುದು ವರದಿಯಾದರೆ..? ಅದಕ್ಕೂ ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ.ಯಾಕೆಂದರೆ ಜಿಲ್ಲಾ ನೀರು ಪ್ರಯೋಗಾಲಯದ ಸಿಬ್ಬಂದಿಗಳು ಪರಿಹಾರವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತಾರೆ.

ಹಾಗಾದರೆ ಪರಿಹಾರಗಳೇನು.? ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಬಾಡಿಗೆ ಮನೆಯ ಬೋರ್ ವೆಲ್ ನೀರಿನ ವರದಿ ಹೇಗಿದೆ.? ಎಂಬುವುದನ್ನು ತಿಳಿಯಲು ಮುಂದಿನ ವಾರದ ವರೆಗೆ ಕಣಿಪುರ ಓದುಗರು ಕಾಯಲೇ ಬೇಕಿದೆ.ಸೋ,ನಿಮ್ಮೆನೆ ನೀರನ್ನೂಮ್ಮೆ ಟೆಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ ನೋಡುತ್ತೀರಲ್ಲಾ..? ಬೆಸ್ಟ್ ಆಫ್ ಲಕ್..

ಜೀವಜಲವೂ….ಜನ ಜೀವನವೂ…

• * ಕುಡಿಯುವ ನೀರಿನ ಗುಣಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿ ಭಾರತವೂ ಸೇರಿದಂತೆ ವಿಶ್ವ ಆರೋಗ್ಯ ಸಂಸ್ಥೆಯು ಹಲವಾರು ಮಾನದಂಡಗಳನ್ನು ಕಾಲಕ್ಕನುಗುಣವಾಗಿ ಹೊರಡಿಸಿ ಜನ ಜಾಗೃತಿ ಮೂಡಿಸುತ್ತಿದೆ.
• ಕುಡಿಯುವ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಕ್ಯಾಲ್ಸಿಯಂ, ಮ್ಯಾಂಗನೀಸ್,ತಾಮ್ರ,ಕಬ್ಬಿಣ,ಮೆಗ್ನೀಶಿಯಂ,ಸಲ್ಪೇಟ್,ನೈಟ್ರೇಟ್,ಪಾದರಸ ಮುಂತಾದವುಗಳು ಹೆಚ್ಚಾದರೂ,ಕಡಿಮೆಯಾದರೂ ಆರೋಗ್ಯಕ್ಕೆ ಹಾನಿ ಇದೆ.
• * ಬಾವಿಯ ನೀರಿನ ಗುಣಮಟ್ಟಕ್ಕೂ,ಬೋರ್ ವೆಲ್ ನೀರಿಗೂ ಅಜಗಜಾಂತರ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿದೆ.ಬಾವಿಯ ನೀರು ಕುಡಿಯಲು ಸಿಹಿಯಾಗಿದ್ದು ಬೋರ್ ವೆಲ್ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಖನಿಜ ಲವಣಾಂಶಗಳ ಪ್ರಮಾಣ ಹೆಚ್ಚಿರುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇದೆ.
• * ಇದೀಗ ಒಂದು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಎರಡಕ್ಕಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚು ಶೌಚಾಲಯಗಳಿವೆ.ಮನೆಗಳೂ ಬಹಳ ಹತ್ತಿರ ಹತ್ತಿರವಾಗಿವೆ.ಇದು,ಶೌಚಾಲಯದ ಹೊಂಡದಿಂದ ಮಲಿನ ಜಲ ನೇರವಾಗಿ ಬಾವಿಗೋ,ಬೋರ್ ವೆಲ್ ಗೋ ಇಳಿದರೆ ಇ ಕೋಲಿ ಬ್ಯಾಕ್ಟೀರಿಯಾಗಳ ಉಪಸ್ಥಿತಿ ಅಧಿಕವಾಗುತ್ತದೆ.
• * ಐದು ವರ್ಷಗಳೊಳಗಿನ ಮಕ್ಕಳು ಮತ್ತು ಅರುವತ್ತು ದಾಟಿದ ಹಿರಿಯರಿಗೆ ಶುಧ್ಧ ಕುಡಿನೀರಿನ ಅಲಭ್ಯತೆಯು ಹಲವಾರು ರೋಗಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು.
• * ಕುಡಿಯುವ ನೀರಿನ ಗುಣಮಟ್ಟವನ್ನು ಅಳೆಯಲೇ ಬೇಕಾದ ತುರ್ತು ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಜಲ ಶುಧ್ಧೀಕರಣದ ವಿವಿಧ ಮಾರ್ಗೋಪಾಯಗಳಿಗೆ ತಲೆಬಾಗಬೇಕಾಗಿದೆ.

ಅಂಕಣ/ ರಾಜು ಕಿದೂರು
(ಲೇಖಕರು ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಶಾಲಾಧ್ಯಾಪಕರು, ಪರಿಸರ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರು)

ಪೊರಿಕಡಲೆ,ನೆಲಕಡಲೆ,ಪಟಾಣಿ ಕಡಲೆಗೆ ಬೇಡಿಕೆ ಕಡಿಮೆಯಾದ ದಿನಗಳಿವು.ಅರ್ಧ ಹುರಿದ,ಮಸಾಲೆ ಬೆರೆಸಿದ,ಗಾಳಿ ತುಂಬಿದ ಪ್ಯಾಕೆಟಿಗಳಿಗೆ ಮುಗಿ ಬೀಳುವವರೇ ಹೆಚ್ಚು.ಖರ್ಚು ಮಾಡಲು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಹಲವು ದಾರಿಗಳಿವೆಯಾದರೂ ಅನಗತ್ಯ ವೆಚ್ಚ ಮಾಡದೆ ಉಳಿತಾಯ ಮಾಡಬೇಕೆನ್ನುವ ಸ್ವಭಾವದ ಮಕ್ಕಳು‌ ಸಿಗದಿರಲು ಕಾರಣಗಳು ಹಲವು.

• ಪಾಕೆಟ್ ಮನಿಯೂ,
  ಮಕ್ಕಳ ಮಿಠಾಯಿಯೂ…

ಕ್ಕಳ ಶಾಲೆಯ ಎಲ್ಲಾ ಮಕ್ಕಳಿಗೂ ಚಿರಪರಿಚಿತವಾದ ತಾಣವದು.ಶಾಲಾ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಬೆಳಗ್ಗೆ ಎಂಟಕ್ಕೆ ತೆರೆದರೆ ಸಂಜೆ ಐದರವರೆಗೆ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ ಅಲ್ಲಿನ ಬ್ಯುಸಿನೆಸು.ತರಗತಿಗೆ ತೆರಳುವ ಮೊದಲು ಆ ಅಂಗಡಿ ಮಾಮನಿಗೆ ಕಾಣಿಕೆ ನೀಡದಿದ್ದರೆ ಅಂದು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಸಮಾಧಾನವಿರದು.!

ರಂಗು ರಂಗಿನ,ಆಕರ್ಷಕ ಡಿಸೈನ್ ಗಳಲ್ಲಿ ತೂಗುಹಾಕಿದ ವಿಧವಿಧವಾದ ಪ್ಯಾಕೆಟ್ ಗಳು ಮಕ್ಕಳ ಪಾಕೆಟ್ ಮನಿಯನ್ನು ಖಾಲಿ ಮಾಡುವ ಕೇಂದ್ರವದು.

ಬೆಳಗ್ಗೆ ಒಂಬತ್ತರ ಸಮಯ.ನಾಲ್ಕಾರು ಮಕ್ಕಳ ಗುಂಪೊಂದು ಬಿಂಗೋವನ್ನು ಬಾಯಿಗಿರಿಸಿತ್ತು.ತಂಡದಲ್ಲಿನ ಪರಿಚಯದ ಹುಡುಗನೊಬ್ಬನನ್ನು ಬಳಿಗೆ ಕರೆದೆ.”ಬೆಳಗ್ಗಿನ ತಿಂಡಿ ಮಾಡಿಲ್ಲವೇ ನೀನು.? ಶಾಲೆಗೆ ತಲುಪದೆ ಬ್ಯಾಗ್ ಹೆಗಲಿಗೇರಿಸಿ ಅಂಗಡಿ ಬಾಗಿಲಿನಲ್ಲಿ ನಿನ್ನನ್ನು ನೋಡಿ ನನಗೆ ಎನೋ ಅನ್ನಿಸಿತು.ಯಾರು ನಿನಗೆ ದುಡ್ಡು ಕೊಟ್ಟದ್ದು.?” ಎಂದು ಕೇಳಿದ್ದೇ ತಡ,ಅವನು ಅಲ್ಲಿಂದ ಕಾಲ್ಕಿತ್ತ.ನಿಧಾನವಾಗಿ ಉಳಿದವರೂ..!

‘ಸ್ಕೌಟ್ ಒಬ್ಬ ಮಿತವ್ಯಯಿ’ ಎನ್ನುವ ‌ಸ್ಕೌಟಿಂಗ್ ನಿಯಮದ ಭಾಗವೊಂದಕ್ಕೆ ಪೂರಕವಾಗುವಂತೆ ವಿವಿಧ ಉದಾಹರಣೆಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತಿದ್ದೆ.ಆಗ ನಿತಿನ್,” ಸರ್,ನನ್ನ ನಾಣ್ಯ ಹಾಕುವ ಡಬ್ಬ ಪೂರ್ತಿಯಾಗುತ್ತಾ ಬಂದಿದೆ.ಅದಕ್ಕೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಹಣವನ್ನು ಅಮ್ಮ ಸೇರಿಸುತ್ತಾರಂತೆ.ಎಪ್ರಿಲ್ ರಜೆಯಲ್ಲಿ ಅಪ್ಪ ನನಗೆ ಸೈಕಲ್ ತೆಗೆದು ಕೊಡುತ್ತಾರಂತೆ”

ನನ್ನ ಅಂದಿನ ತರಗತಿಯನ್ನು ಹುಡುಗ ಪೂರ್ತಿ ಮಾಡಿ ಬಿಟ್ಟ.ಸಂತೋಷ,ಸಮಾಧಾನ ಮನೆ ಮಾಡಿತು.ನಿತಿನನ ಮಾದರಿ ಇತರ ಸ್ಕೌಟ್ ಗಳೂ ಅನುಸರಿಸಬೇಕೆಂಬ ಕಿವಿಮಾತನ್ನು ಗಟ್ಟಿಗೊಳಿಸಿದೆ.ಹುಡುಗನ ಮಿತವ್ಯಯದ ಬಾಲಪಾಠ ಸಾಂಪತ್ತಿಕ ಜೀವನದ ಅಡಿಪಾಯವಾಗಲಿ ಎಂದು ಮನದಲ್ಲೇ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಿ ಅಂದಿನ ತರಗತಿಯನ್ನು ಮುಗಿಸಿದೆ.

ಚಾಕಲೇಟ್ ಗಾಗಿ ಮಾವ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದ ಹಣವನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ಪೀಡಿತ ತನ್ನ ಸಹಪಾಠಿಗೆ ದಾನ ನೀಡಿದ ಒಂಭತ್ತನೇ ಕ್ಲಾಸಿನ ಆದಿವಾಸಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ಗಿರಿಜಳ ಕತೆ ನಮಗೆ ಗೊತ್ತು.ಎಂಡೋಸಲ್ಫಾನ್ ಪೀಡಿತೆ ತನ್ನ ಸಹಪಾಠಿ ಅಂಜುವಿಗೆ ಒಂದು ತಿಂಗಳ ಉಳಿತಾಯವಾದ ನೂರೆಪ್ಪತ್ತು ರೂಪಾಯಿಗಳನ್ನು ಶಿಕ್ಷಕಿಯ ಮೂಲಕ ನೀಡಿದ ಹರಿತ ಎಂಬ ಆರನೇ‌ ತರಗತಿಯ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಯ ಕಾರುಣ್ಯದ ಕತೆಯನ್ನು ನಾವೆಲ್ಲೋ ಓದಿರುತ್ತೇವೆ.

Smiling little girl buying school supplies while being with her parents in a bookstore.

ತನ್ನ ವಯಕ್ತಿಕ ಖರ್ಚಿಗಾಗಿ ಸಿಕ್ಕಿದ ಒಂದೆರಡು ರೂಪಾಯಿಗಳನ್ನು ಕ್ರೂಡೀಕರಿಸಿಕೊಂಡು ಮಹಾನ್ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲವೆಂಬುದು ನಮಗೆ ತಿಳಿದಿದೆ.ಆದರೆ,ಹನಿ ಗೂಡಿ ಹಳ್ಳ ಎಂದು ಹಿರಿಯರು ನಮ್ಮನ್ನು ಎಚ್ಚರಿಸುವ ಕೆಲಸವನ್ನಂತೂ ಮಾಡಿರುತ್ತಾರೆ.ಅನಾವಶ್ಯಕ,ಕೊಳ್ಳುಬಾಕ ಸಂಸ್ಕೃತಿಗಳಿಗೆ ಬಲಿಯಾಗಲು ಇದೀಗ ಮೋಲ್ ಗಳು ಗ್ರಾಮೀಣ ಪ್ರದೇಶಗಳನ್ನೂ ಸ್ವಾಧೀನ ಪಡಿಸುತ್ತಿವೆ.ಒಂದು ಕೊಂಡರೆ ಮತ್ತೊಂದು ಉಚಿತವೆಂಬುದು ಹಳೆಯ ತಂತ್ರವಾದರೆ,ಇಷ್ಟು ಸಾವಿರದ್ದು ಕೊಂಡರೆ ಅಷ್ಟು ನೂರುಗಳ ಸಾಮಾಗ್ರಿಗಳು ಉಚಿತ ಎಂಬಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದು ನಿಂತಿದೆ ಮಾರುಕಟ್ಟೆ.

ಚಾಕಲೇಟ್ ಓಫರ್ ಗಳಿಂದ ಮಕ್ಕಳ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಸೆಳೆದು ವಸ್ತು ಖರೀದಿಗಳ ಮನೋಸ್ಥೀತಿಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುವ ಕಂಪೆನಿಗಳ ಮಾಯಾಲೋಕಕ್ಕೆ ಮುಗ್ಧ ಮನಸ್ಸು ಬಲಿಯಾಗುತ್ತಿದೆ.ಅಮ್ಮನ ಅಡುಗೆ ಇಷ್ಟಪಡದ ಮನಸು ದುಬಾರಿ ವೆಚ್ಚದ,ಪೋಷಕಾಂಶಗಳಿಲ್ಲದ,ಬೊಜ್ಜು ಬೆಳೆಸಿ ಹೃದ್ರೋಗಕ್ಕೆ ದಾರಿ ಮಾಡಿಕೊಡುವ ಹೊರಗಿನ ತಿನಿಸುಗಳನ್ನು ಇಷ್ಟಪಡುತ್ತಿದೆ.ಬದಲಾವಣೆ ಮನೆತನದಿಂದಲೇ ಆರಂಭವಾಗಬೇಕಿದೆ.ಏನಂತೀರಿ ನೀವು..?

ಹಣ್ಣು ಮತ್ತು ಚಾಕಲೇಟ್

ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಮಂಗ ಮಾಡಲು ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ,ಹಲವು ಆಕೃತಿಗಳ,ವಿವಿಧ ಸೈಝಿನ ಚಾಕಲೇಟ್ ಗಳು ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿವೆ.ಅದರಲ್ಲೂ ಶಾಲಾ ಪರಿಸರದ ಕೆಲವು ಅಂಗಡಿಗಳಲ್ಲಿ ಸಿಗದ ಚಾಕಲೇಟ್ ಗಳಿಲ್ಲ.ಐವತ್ತು ಪೈಸೆಯಿಂದ ಆರಂಭಿಸಿ ಅಂದಾಜು ಇನ್ನೂರು ರೂಪಾಯಿಯ ಮಿಠಾಯಿ ಸಹ ಲಭ್ಯವಿದೆ.ಅಗತ್ಯವಿರುವಾಗ ಅಂಗಡಿಯಿಂದ ಸಾಲ ಸೌಲಭ್ಯವೂ ಸಿಗುತ್ತದೆ ಎಂಬುವುದು ವಾಸ್ತವ.ಯಾಕೆಂದರೆ ಮಕ್ಕಳ ವ್ಯಾಪಾರದ ಬಗ್ಗೆ ಉತ್ತಮ ಮಾಹಿತಿ ಇದ್ದು ವ್ಯವಹಾರಕ್ಕೆ ಹೊರಟವರೇ ಹೆಚ್ಚಿನವರು.

ಅಂದ ಹಾಗೆ ಈ ಚಾಕಲೇಟ್ ತಿನಿಸು ಒಂದು ಚಟವಿದ್ದಂತೆ.ಒಮ್ಮೆ ತಿಂದರೆ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ,ಮಗದೊಮ್ಮೆ ತಿನ್ನಿಸುವ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯತೆ ಅದಕ್ಕಿದೆ.ಇದೀಗ ಚಾಕಲೇಟ್ ಬಳಸಿ ವಿವಿಧ ಅಡುಗೆ ಮಾಡುವ ರೆಸಿಪಿಗಳೂ ಲಭ್ಯವಾಗಿರುವುದರಿಂದ ಮಾರಾಟದ ವೇಗ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ ಎನ್ನುವುದೂ ಬೃಹತ್ ಕಂಪೆನಿಗಳಿಗೆ ಮನವರಿಕೆಯಾಗಿದೆ.

ಆದರೆ,ಚಾಕಲೇಟ್ ಗಳನ್ನು ಇಷ್ಟ ಪಟ್ಟಂತೆ ಹಣ್ಣು ಮತ್ತು ತರಕಾರಿಗಳನ್ನು ಮಕ್ಕಳು ಇಷ್ಟ ಪಡದಿರಲು ಕಾರಣವೇನು.? ಮಿಠಾಯಿ,ಬಿಸ್ಕೆಟ್ ಗಳಿಗೆ ಖರ್ಚು ಮಾಡಿದಂತೆ ಎ,ಸಿ ವಿಟಮಿನ್ ಮತ್ತು ಗ್ಲೊಕೋಸನ್ನು ಧಾರಾಳವಾಗಿ ಒದಗಿಸುವ ಒಣ ಹಾಗೂ ಹಸಿ ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಮಕ್ಕಳು ಮೆಚ್ಚಿ ಸೇವಿಸದಿರಲು ಕಾರಣರಾರು..?ಪೇಟೆಯಿಂದ ಹಿಂತಿರುಗುವಾಗ ಹಿರಿಯರು ಮಕ್ಕಳ ತಿನಸುಗಳಿಗೆ ಅತೀ ಹೆಚ್ಚು ಖರ್ಚು ಮಾಡುವುದು ಯಾವ ಅಂಗಡಿಗಳಲ್ಲಿ ಎಂಬುವುದನ್ನು ತಿಳಿದರೆ ಮಕ್ಕಳ ಚಾಕಲೇಟ್ ತಿನ್ನುವ ಹುಚ್ಚಿಗೆ ಉತ್ತರ ಸಿಕ್ಕಿಯೇ ಸಿಗುತ್ತದೆ.ಹಠಮಾಡುವ ಪುಣಾಣಿಗಳನ್ನು ತಣಿಸಲು ಮಿಠಾಯಿ ಓಫರ್ ಮಾಡುವ ಅಮ್ಮಂದಿರನ್ನೇ ಬೊಟ್ಟು ಮಾಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ ಅಲ್ಲವೇ..?

ಹಾಗಾದರೆ ಚಾಕಲೇಟ್ ಗಳು ಬೇಡವೆಂಬ ತೀರ್ಮಾನ ಫೈನಲ್ ಅಲ್ಲ.ಕೆಲವು ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಚಾಕಲೇಟ್ ಗಳ ಸೇವನೆ ಒಳ್ಳೆಯದೇ.ಆದರೆ, ರಾಸಾಯನಿಕಗಳನ್ನು ಬೆರೆಸಿದ,ಹೈಜೇನಿಕ್ ಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ತಯಾರು ಮಾಡದ,ಅರ್ಧ ಬೇಯಿಸಿ,ರುಚಿಯನ್ನು ಮಾತ್ರವೇ ಮಾರ್ಕೆಟ್ ಮಾಡುವ,ಲಾಭವನ್ನೇ ನೆಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಬಳಕೆದಾರರನ್ನು ಹಾದಿ ತಪ್ಪಿಸಿ ಮಕ್ಕಳ ಆರೋಗ್ಯದ ಮೇಲೆ ಆಟವಾಡುವ ಹಲವು ಚಾಕಲೇಟ್ ಗಳನ್ನು ನಾವು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಪರಿಚಯಿಸುವ ಮೊದಲು ಎಷ್ಟು ಸಲ ಆಲೋಚಿಸಿದರೂ ಸಾಕಾಗದು.ತನಗೆ ಮಿಠಾಯಿಯಿಂದ ಲಭಿಸುವ ಲಾಭದ ಬಗ್ಗೆ ಸವಿವರವಾಗಿ ಮಗುವಿಗೆ ತಿಳಿಹೇಳುವ ಕೆಲಸ ರಕ್ಷಕರು,ಶಿಕ್ಷಕರು ಮಾಡುವಂತಾದರೆ ಮನೆ ತಿಂಡಿಯನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವ ಜನಾಂಗವನ್ನು ನಮ್ಮಿಂದ ಕಾಣಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುವುದು.

• ಸಂದರ್ಶನ ಲೇಖನ: ಎಂ.ನಾ. ಚಂಬಲ್ತಿಮಾರ್

ದೇಶದ ವೈವಿಧ್ಯಮಯ ಆಚಾರನುಷ್ಠಾನಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವ ಹಿಂದೂ ಸಂತ ಶ್ರೇಷ್ಠರ ಒಕ್ಕೂಟವೇ ಅಖಿಲಭಾರತ ಸಂತ ಸಮಿತಿ. ಕಾಶಿ ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯ ಪೀಠವಾದ ಜ್ಯೋತಿರ್ಮಠ ದ ವಾಸುದೇವಾನಂದ ಸರಸ್ವತಿ ಸ್ವಾಮೀಜಿಗಳ ಮೂಲಕ 1988ರಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾಪಿತವಾದ ಅಖಿಲ ಭಾರತೀಯ ಸಂತರ ಸಮಿತಿ ಈಗ ಕಾಲಡಿಯಿಂದ ಕಾಶ್ಮೀರದ ತನಕ ದೇಶವ್ಯಾಪಿಯಾಗಿ ಚತುರ್ಧಾಮದಂತೆ ಚತುರ್ಬಾಹು ಚಾಚಿ ವಿಸ್ತರಿಸಿದೆ. ದೇಶದ ವೈವಿಧ್ಯ ಅನುಷ್ಠಾನ ಪರಂಪರೆಯ ಯತಿಶ್ರೇಷ್ಠರನ್ನು ಒಂದೇ ಸಂಘಟನೆಯೆಂಬ ಬೋಧಿವೃಕ್ಷದ ನೆರಳಲ್ಲಿ ತರುತ್ತಿರುವುದೇ ಸಂತಸಮಿತಿಯ ಸಾಧನೆ.
ಈ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ
ಇತ್ತೀಚಗಷ್ಟೇ ದ.ಭಾರತಕ್ಕೆ ಕಾಲೂರಿದ ಅಖಿಲ ಭಾರತ ಸಂತ ಸಮಿತಿಯ ಕರ್ನಾಟಕ ಪ್ರಾಂತ್ಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾದ ಮಹಾಮಂಡಲೇಶ್ವರ ಸ್ವಾಮಿ ಓಂ ಶ್ರೀ ವಿದ್ಯಾನಂದ ಸರಸ್ವತಿ ಸ್ವಾಮೀಜಿ “ಕಣಿಪುರ ಡಿಜಿಟಲ್ ಮೀಡಿಯ” ಕ್ಕೆ ನೀಡಿದ ಸಂದರ್ಶನದ ಮಾತುಕತೆಯ ಆಯ್ದ ಭಾಗಗಳು ಇಲ್ಲಿವೆ….

🟣 ಸನಾತನ ಧರ್ಮ ಪರಿಪಾಲನೆಯೇ ರಾಷ್ಟ್ರಕ್ಕೂ, ಧರ್ಮಕ್ಕೂ ರಕ್ಷೆ

ಸಂತರೆಂದರೆ ಮಠದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಆಚಾರನುಷ್ಠಾನ ಮಾಡಿದರಷ್ಟೇ ಸಾಲದು. ಅವರು ಸಮಾಜಕ್ಕಿಳಿಯಬೇಕು, ಸಾಮಾಜಿಕರೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆತು, ಬದುಕಿಗೆ ಭರವಸೆ ತುಂಬಿಸಿ ಸಮಾಜದ ವಿಘಟನೆ ತಡೆಯಬೇಕು. ಸಾಮಾಜಿಕರನ್ನು ಮನಶುದ್ಧಿ, ಚಿಂತನಾಶುದ್ಧಿ, ಜ್ಞಾನಶುದ್ಧಿ, ಕರ್ಮಶುದ್ಧಿಗೆ ಅಣಿಗೊಳಿಸಬೇಕು. ಈ ಮೂಲಕ ಸನಾತನ ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಸಂರಕ್ಷಣೆಯ ಕೊಡೆ ಹಿಡಿಯುವ ಪೀಳಿಗೆ ರೂಪಿಸಬೇಕು. ಸನಾತನ ಧರ್ಮಾನುಷ್ಠಾನಗಳನ್ನು ಪರಿಪಾಲಿಸುವ ಸಮಾಜ ನಮ್ಮದಾಗಬೇಕು. ಅದೇ ನಮ್ಮ ರಾಷ್ಟ್ರಕ್ಕೂ, ಧರ್ಮಕ್ಕೂ ರಕ್ಷೆ ಎಂದರು ಓಂಶ್ರೀ ವಿದ್ಯಾನಂದ ಸರಸ್ವತಿ ಸ್ವಾಮೀಜಿ. ಇದುವೇ ಸಂತ ಸಮಿತಿಯ ಧ್ಯೇಯ. ನಮ್ಮ ಆಶಯವೇ ಧರ್ಮರಕ್ಷಾ, ರಾಷ್ಟ್ರರಕ್ಷಾ ಮತ್ತು ಗೋರಕ್ಷಾ ಎಂಬ ಸಂಕಲ್ಪವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಹಾಗೆಂದು ಯಾವುದೇ ರಾಜಕೀಯ ಹಿನ್ನೆಲೆಯೂ, ಬೆಂಬಲದ ಪೋಷಣೆಯೂ ಈ ಸಂಘಟನೆಗಿಲ್ಲ. ಅದನ್ನು ನಾವು ಬಯಸುವುದೂ ಇಲ್ಲ ಎಂದವರು ಹೇಳಿದರು.

⚫ ಸನಾತನ ಧರ್ಮ ಕ್ಷಯವಾದರೆ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವಕ್ಕೆ ಅಪಾಯ..!

ಭಾರತವೆಂಬ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯೇ ಪ್ರಾಚೀನವಾದದ್ದು. ಇದು ಸನಾತನ ಧರ್ಮಾನುಷ್ಠಾನಗಳಿಂದ ರೂಪಿತವಾದದ್ದು. ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಾನಂತರದ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ವ್ಯವಸ್ಥೆ, ಸಂವಿಧಾನ ರೂಪುಗೊಂಡದ್ದೇ ಸನಾತನ ಧರ್ಮಾಶಯಗಳ ಸಂಕಲ್ಪದಿಂದ. ಹೀಗಾಗಿ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ಆಶಯಗಳೇ ಸನಾತನ ಧರ್ಮದ ಕೊಡುಗೆ. ಸನಾತನ ಧರ್ಮ ಕ್ಷಯವಾದರೆ ನಮ್ಮ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ಆಶಯಕ್ಕೂ ಒಡಕುಂಟಾಗಲಿದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಸನಾತನ ಧರ್ಮ ಪರಿಪಾಲನೆಯ ಅನುಷ್ಠಾನಗಳ ಕಡೆಗೆ ಸಮಾಜವನ್ನು ಜಾಗೃತಿಗೊಳಿಸುವ ಅನಿವಾರ್ಯತೆ ಇದೆ. ಈ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ವಾಮೀಜಿಗಳೇ ಸಮಾಜಕ್ಕಿಳಿದು ಗ್ರಾಮ,ಗ್ರಾಮಗಳನ್ನು ಸುತ್ತಿ ಜನಮನವನ್ನು ಜಾಗೃತಗೊಳಿಸಬೇಕು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಓಂಶ್ರೀ ವಿದ್ಯಾನಂದ ಸರಸ್ವತಿ ಸ್ವಾಮೀಜಿ.
ಈ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ ಸುಲಬದ್ದೇನಲ್ಲ. ಆದರೆ ಅನಿವಾರ್ಯ. ಸಂತರು ಬೇರೆ, ಸಮಾಜ ಬೇರೆಯೇನಲ್ಲ. ಸಮಾಜ ರೂಪಿಸುವಲ್ಲಿ, ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಮೂಡಿಸುವಲ್ಲಿ ಯತಿಗಳಿಗೂ ಪಾಲುದಾರಿಕೆ ಇದೆ. ಈ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಅಖಿಲ ಭಾರತ ಸಂತ ಸಮಿತಿ ದೇಶದಾದ್ಯಂತ ಎಲ್ಲಾ ಜಿಲ್ಲೆಗಳಲ್ಲೂ ಘಟಕ ರೂಪಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ. ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು ಆರಂಭಗೊಳ್ಳಲಿದೆ ಎಂದವರು ಹೇಳಿದರು.

ಮಂಗಳೂರಿನ ಓಂಶ್ರೀ ಮಠದ ಮೊಕ್ಕಾಂನಲ್ಲಿ ಲೇಖಕರನ್ನು ಅಖಿಲ ಭಾರತ ಸಂತ ಸಮಿತಿ ಕರ್ನಾಟಕ ರಾಜ್ಯಾಧ್ಯಕ್ಷರಾದ ಓಂಶ್ರೀ ವಿದ್ಯಾನಂದ ಸರಸ್ವತಿ, ಉಪಾಧ್ಯಕ್ಷೆ ಓಂಶ್ರೀ ಶಿವಜ್ಞಾನಮಯಿ ಸರಸ್ವತಿ ಸಂಯುಕ್ತವಾಗಿ ಗೌರವಿಸಿದರು.

🔴 ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಪ್ರಸ್ತುತ ಸವಾಲೆದುರಾಗಿದೆ..

ಭಾರತವೆಂಬ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯೇ ಪ್ರಾಚೀನವಾದದ್ದು. ಇದು ಸನಾತನ ಧರ್ಮಾನುಷ್ಠಾನಗಳಿಂದ ರೂಪಿತವಾದದ್ದು. ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಾನಂತರದ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ವ್ಯವಸ್ಥೆ, ಸಂವಿಧಾನ ರೂಪುಗೊಂಡದ್ದೇ ಸನಾತನ ಧರ್ಮಾಶಯಗಳ ಸಂಕಲ್ಪದಿಂದ. ಹೀಗಾಗಿ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ಆಶಯಗಳೇ ಸನಾತನ ಧರ್ಮದ ಕೊಡುಗೆ. ಸನಾತನ ಧರ್ಮ ಕ್ಷಯವಾದರೆ ನಮ್ಮ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ಆಶಯಕ್ಕೂ ಒಡಕುಂಟಾಗಲಿದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಸನಾತನ ಧರ್ಮ ಪರಿಪಾಲನೆಯ ಅನುಷ್ಠಾನಗಳ ಕಡೆಗೆ ಸಮಾಜವನ್ನು ಜಾಗೃತಿಗೊಳಿಸುವ ಅನಿವಾರ್ಯತೆ ಇದೆ. ಈ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ವಾಮೀಜಿಗಳೇ ಸಮಾಜಕ್ಕಿಳಿದು ಗ್ರಾಮ,ಗ್ರಾಮಗಳನ್ನು ಸುತ್ತಿ ಜನಮನವನ್ನು ಜಾಗೃತಗೊಳಿಸಬೇಕು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಓಂಶ್ರೀ ವಿದ್ಯಾನಂದ ಸರಸ್ವತಿ ಸ್ವಾಮೀಜಿ.
ಈ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ ಸುಲಬದ್ದೇನಲ್ಲ. ಆದರೆ ಅನಿವಾರ್ಯ. ಸಂತರು ಬೇರೆ, ಸಮಾಜ ಬೇರೆಯೇನಲ್ಲ. ಸಮಾಜ ರೂಪಿಸುವಲ್ಲಿ, ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಮೂಡಿಸುವಲ್ಲಿ ಯತಿಗಳಿಗೂ ಪಾಲುದಾರಿಕೆ ಇದೆ. ಈ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಅಖಿಲ ಭಾರತ ಸಂತ ಸಮಿತಿ ದೇಶದಾದ್ಯಂತ ಎಲ್ಲಾ ಜಿಲ್ಲೆಗಳಲ್ಲೂ ಘಟಕ ರೂಪಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ. ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು ಆರಂಭಗೊಳ್ಳಲಿದೆ ಎಂದವರು ಹೇಳಿದರು.

ಜಗತ್ತಿನ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ದೇಶದಲ್ಲೂ ಆದೇಶದ ಚರಿತ್ರೆ, ಸಂಸ್ಕೃತಿಗಳನ್ನು ಕಲಿಸುವ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಇದೆ. ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ಹೆಸರಲ್ಲಿ ಅದ್ಯಾವುದೂ ಇಲ್ಲ. ಇದು ದೇಶದ ಮೊದಲ ಸರಕಾರ ಮಾಡಿದ ವಂಚನೆ. ನಮ್ಮ ದೇಶಕ್ಕೆ ನಮ್ಮ ಪ್ರಾಚೀನ ಚರಿತ್ರೆ, ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಕಲಿಸುವ ಶಿಕ್ಷಣ ಪದ್ಧತಿ ಬೇಕು. ಈ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಮಠ,ಮಂದಿರ, ಗ್ರಾಮದ ಗುಡಿಗೋಪುರಗಳಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಜನತೆಗೆ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪ್ರಜ್ಞೆ ಮೂಡಿಸುವ ಶಿಕ್ಷಣ ಸಿಗಬೇಕು. ಇಂಥ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯ ಮೂಲಕವೇ ಸನಾತನತೆಯ ಸಂರಕ್ಷಣೆ ಸಾಧ್ಯ ಎಂದರವರು.
ಈ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಅಖಿಲ ಭಾರತ ಸಂತ ಸಮಿತಿ ಜಿಲ್ಲಾ, ತಾಲೂಕು, ಗ್ರಾಮ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಕರ್ತವ್ಯ ನಿರತವಾಗಲಿದೆ. ಗ್ರಾಮಕ್ಕೊಬ್ಬರು ಸಂತರನ್ನು ನೇಮಿಸಿ ಆ ಗ್ರಾಮದ ಹಿಂದೂಗಳ ಬವಣೆ ಪರಿಹರಿಸಿ, ಧರ್ಮಜ್ಞಾನ ಮೂಡಿಸಿ ಸಮಾಜ ಕಟ್ಟುವುದೇ ಇದರ ಉದ್ದೇಶ. ಇದು ಸ್ವಲ್ಪ ಕಾಲವಿಳಂಬವಾದರೂ ಸಂತ ಸಮಿತಿ ಉದ್ದೇಶಿಸಿದ ಚಟುವಟಿಕೆ ಎಂದು ಶ್ರೀಗಳವರು ಹೇಳಿದರು.

🅾️ ಒಂದು ಗ್ರಾಮಕ್ಕೊಬ್ಬರು ಸಂತರು..!

ಜಗತ್ತಿನ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ದೇಶದಲ್ಲೂ ಆದೇಶದ ಚರಿತ್ರೆ, ಸಂಸ್ಕೃತಿಗಳನ್ನು ಕಲಿಸುವ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಇದೆ. ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ಹೆಸರಲ್ಲಿ ಅದ್ಯಾವುದೂ ಇಲ್ಲ. ಇದು ದೇಶದ ಮೊದಲ ಸರಕಾರ ಮಾಡಿದ ವಂಚನೆ. ನಮ್ಮ ದೇಶಕ್ಕೆ ನಮ್ಮ ಪ್ರಾಚೀನ ಚರಿತ್ರೆ, ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಕಲಿಸುವ ಶಿಕ್ಷಣ ಪದ್ಧತಿ ಬೇಕು. ಈ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಮಠ,ಮಂದಿರ, ಗ್ರಾಮದ ಗುಡಿಗೋಪುರಗಳಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಜನತೆಗೆ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪ್ರಜ್ಞೆ ಮೂಡಿಸುವ ಶಿಕ್ಷಣ ಸಿಗಬೇಕು. ಇಂಥ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯ ಮೂಲಕವೇ ಸನಾತನತೆಯ ಸಂರಕ್ಷಣೆ ಸಾಧ್ಯ ಎಂದರವರು.
ಈ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಅಖಿಲ ಭಾರತ ಸಂತ ಸಮಿತಿ ಜಿಲ್ಲಾ, ತಾಲೂಕು, ಗ್ರಾಮ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಕರ್ತವ್ಯ ನಿರತವಾಗಲಿದೆ. ಗ್ರಾಮಕ್ಕೊಬ್ಬರು ಸಂತರನ್ನು ನೇಮಿಸಿ ಆ ಗ್ರಾಮದ ಹಿಂದೂಗಳ ಬವಣೆ ಪರಿಹರಿಸಿ, ಧರ್ಮಜ್ಞಾನ ಮೂಡಿಸಿ ಸಮಾಜ ಕಟ್ಟುವುದೇ ಇದರ ಉದ್ದೇಶ. ಇದು ಸ್ವಲ್ಪ ಕಾಲವಿಳಂಬವಾದರೂ ಸಂತ ಸಮಿತಿ ಉದ್ದೇಶಿಸಿದ ಚಟುವಟಿಕೆ ಎಂದು ಶ್ರೀಗಳವರು ಹೇಳಿದರು.

ಅಂಕಣ/ ರಾಜು ಮಾಸ್ತರ್, ಕಿದೂರು,ಕುಂಬ್ಳೆ

ಜ್ವರಕ್ಕೆ ಡೋಲೊ,ಕೆಮ್ಮಿಗೆ ಅಸ್ತಾಲಿನ್ ಕುಡಿಯಬೇಕೆಂದು ಮೂರು ವರುಷದ ಪುಟಾಣಿಗಳಿಗೂ ತಿಳಿದಿದೆ.ಕೆಮ್ಮು ನಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಓಮ್ನಾಕೋರ್ಟಲ್,ಕಫ ಜಾಸ್ತಿಯಾದರೆ ಆಂಟಿಬಯಾಟಿಕ್ ಬೇಕೆಂದೂ ಅವರಿಗೆ ಗೊತ್ತಿದೆ.ಔಷಧಿ ನಿತ್ಯದ ಅತಿಥಿಯಾಗಿ ನಮ್ಮನೆಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡುತ್ತಾ ಇರುವುದು ಆರೋಗ್ಯ ರಂಗದ ಶುಭ ಸೂಚಕವೇ..?

ಮನೆಯೇ ಮಂತ್ರಾಲಯ ಎಂಬ ಹಳೆಯ ಹಾಡು ಮನೆಯೇ ಔಷಧಾಲಯ ಎಂದು ಹಾಡಬೇಕಾಗಿ ಬಂದಿರುವುದು ದುರದೃಷ್ಟಕರ.ಔಷಧವಿಲ್ಲದೆ ಜೀವಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವೇ..? ಯಾವುದೇ ದುರಭ್ಯಾಸ ಇಲ್ಲದವರಿಗೂ ರೋಗಗಳು ದಾಳಿ ಇಡುತ್ತಿವೆಯಲ್ಲಾ..? ಪ್ರಾಯೋಗಿಕವಾಗಿ ಒಂದು ಸಲ ಬಳಸಲು ಆರಂಭಿಸಿದ ಔಷಧಿ ಜೀವನ ಪೂರ್ತಿ ಉಪಯೋಗಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ ಅಲ್ಲವೇ..? ಆದ್ದರಿಂದ ಮನೆ ಮೆಡಿಕಲ್ ಆಗಿ ಪರಿವರ್ತನೆಯಾಗುತ್ತಿರುವುದು ಶುಭ ಸೂಚಕವೇ.? ಮಲ್ಟಿ ಸ್ಪೆಷ್ಯಾಲಿಟಿ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಮನೆ ಮಂತ್ರಾಲಯವಾಗಿರಲಿ ಎಂಬುದೇ ಆಶಯ

ಮನೆಯೇ ಔಷಧಾಲಯ…?!

ಹಲವು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಗೆಳೆಯ ಸುರೇಶ ಸಿಕ್ಕಿದ.ಹುಟ್ಟೂರು ಬಿಟ್ಟು ಪೂನಾದಲ್ಲಿ ಸೆಟಲ್ ಆದವ.ಅವರದ್ದು ಆರು ಮತ್ತು ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷದ ಪುಣಾಣಿಗಳಿರುವ ಸುಂದರ ಕುಟುಂಬ.ತಿಂಗಳಿಗೆ ಮುಕ್ಕಾಲು ಲಕ್ಷ ಸಂಬಳ ಪಡೆಯುವವ.ಮಾತನಾಡುತ್ತಾ,
“ಮದ್ದು ತಪ್ಪಿದ್ದಲ್ಲ”ಎಂದು ಹೇಳಿ ಬಿಟ್ಟ.ಕ್ಷಣಾರ್ಧದಲ್ಲಿ ನೆಬ್ಯುಲೈಸರ್ ಉಪಕರಣ ಹೊರತೆಗೆದ.”ಮಕ್ಕಳು ಜೊತೆಗಿದ್ದರೆ ಮೆಡಿಕಲನ್ನೇ ಹೊತ್ತು ಕೊಂಡು ಹೋಗಬೇಕಾದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ” ಎಂದ.

ಇರಲಿ,ನಿಮ್ಮ ಕತೆ ಹೇಗಿದೆ.?ಎಂದು ಕೇಳಲು,”ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಕೆಮ್ಮು ಆರಂಭವಾದರೆ ಅಸ್ತಮಾ ಗ್ಯಾರಂಟಿ.ಆದ್ದರಿಂದ ಎಲ್ಲರ ಮನೆಯ ದೋಸೆನೂ ತೂತು.ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಮನೆಯೂ ಔಷಧಾಲಯವಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದೆ” ಎಂದೆ..!

ಇರಲಿ,ನಿಮ್ಮ ಕತೆ ಹೇಗಿದೆ.?ಎಂದು ಕೇಳಲು,”ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಕೆಮ್ಮು ಆರಂಭವಾದರೆ ಅಸ್ತಮಾ ಗ್ಯಾರಂಟಿ.ಆದ್ದರಿಂದ ಎಲ್ಲರ ಮನೆಯ ದೋಸೆನೂ ತೂತು.ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಮನೆಯೂ ಔಷಧಾಲಯವಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದೆ” ಎಂದೆ..!

ಮೂರನೇ ತರಗತಿಯ ಗಣಿತ ಪಾಠವದು.ಭಾರ,ತೂಕ,ಉದ್ದದ ಅಳತೆಗಳನ್ನು ಅಲ್ಪ ಸ್ವಲ್ಪ ಟಚ್ ಮಾಡುವ ಒಂದು ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಅಧ್ಯಾಯವದು.ಇದೀಗ ಏನಿದ್ದರೂ ನೇರ ಅನುಭವದ ಮೂಲಕ ಪಠ್ಯ ಕಲಿಯುವ ಪಧ್ಧತಿಯಾದ್ದರಿಂದ,
“ಮಕ್ಕಳೇ,ನಾಳೆ ಬರುವಾಗ ನಿಮ್ಮನೆಯಲ್ಲಿರುವ ಮದ್ದಿನ ಬಾಟಲ್ ಗಳನ್ನು ತಕೊಂಡು ಬನ್ನಿ.ನಮ್ಮ ತರಗತಿಗೆ ನಾಳೆ ಡಾಕ್ಟರ್ ಒಬ್ಬರು ಗಣಿತ ಪಾಠಕ್ಕೆ ನಿಮ್ಮ ಜೊತೆಗಿದ್ದಾರೆ” ಎಂದೆ.!

ಮರುದಿನ ನಾನು ತರಗತಿ ತಲುಪಲು ತಡ,ಮಕ್ಕಳು ಔಷಧೀಯ ಬಾಟಲ್ ಗಳನ್ನು ಅಚ್ಚುಕಟ್ಟಾಗಿ ಜೋಡಿಸಿದ್ದರು.ಕೆಮ್ಮು- ದಮ್ಮು,ವಾಂತಿ-ಅಲರ್ಜಿ, ಜ್ವರ-ಶೀತಕ್ಕಿರುವ ಸಿರಪ್ ಗಳನ್ನು ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಸೆಟ್ ಮಾಡಿಟ್ಟಿದ್ದರು.ಗಣಿತ ಪಾಠದ ಆಶಯ ಬದಲಾಗಿ ಎಂ.ಬಿ.ಬಿ.ಯಸ್ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ತರಬೇತಿ ಪಡೆಯುತ್ತಿದ್ದಾರಾ ಎಂಬುದಾಗಿ ಭಾಸವಾಯಿತು ತರಗತಿ.‌!

ಮಕ್ಕಳನ್ನು ನಾಲ್ಕು ಗುಂಪುಗಳಾಗಿ ಮಾಡಿದೆ.”ಸಿರಪ್ ಬಾಟಲ್ ಗಳನ್ನು ಅಳತೆಗಳಿಗುಣವಾಗಿ ಪಟ್ಟಿಮಾಡಿ ಪ್ರದರ್ಶಿಸಬೇಕು.ಮದ್ದು ಯಾವುದಾದರೂ ಒ.ಕೆ”ಎಂಬ ಸೂಚನೆ ಕೊಟ್ಟಾಗ ಕೆಲವರಾದರೂ ಲೆಕ್ಕದ ಪಾಠಕ್ಕೆ ಹಿಂತಿರುಗಿದರು.!

• ಮಕ್ಕಳು,ಸ್ತೀಯರು,ವೃದ್ಧರು ಇಲ್ಲದ ಫ್ಯಾಮಿಲಿ ಸಿಗದು.ಇನ್ನು,ಸಾಮಾನ್ಯ ರೋಗವಾದ ಜ್ವರ,ಶೀತ,ಕೆಮ್ಮಿಗೆ ಸಿರಪ್ ಕುಡಿಯದವರೂ ಇರಲಾರರು.ಮಾತ್ರವಲ್ಲ ಬಿ.ಪಿ,ಶುಗರ್ ಎಂದು ನಿತ್ಯ ಗುಳಿಗೆ ನುಂಗುವವರ ಸಂಖ್ಯೆಯೂ ವೃಧ್ದಿಸುತ್ತಾ ಇದೆ.ಈ ನಡುವೆ ವೈದ್ಯರ ಬದಲಾವಣೆ,ರೋಗ ಕಡಿಮೆಯಾಯಿತು ಎಂದು ಅರ್ಧಕ್ಕೆ ನಿಲ್ಲಿಸುವ ಔಷಧೋಪಚಾರ,ಕೆಲವೊಂದು ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಟಾನಿಕ್ ಎಂದು ನಂಬಿಕೊಂಡು ಔಷಧವನ್ನು ಕುಡಿದು ಅರ್ಧ ಬಾಕಿ ಮಾಡುವ ಅಭ್ಯಾಸ ಇವುಗಳಿಂದಾಗಿ ನಮ್ಮ ನಿಮ್ಮ ಮನೆಯೇ ಒಂದು ಮೆಡಿಕಲ್ ಶಾಪ್ ಆಗಿ ಬದಲಾಗಿದೆಯಲ್ವೇ..?

ಔಷಧ ತಯಾರಿಸುವ ಕಂಪೆನಿಗಳು, ಉತ್ಪಾದಿಸಿದ್ದೆಷ್ಟು.? ಮಾರಾಟ ಮಾಡಿದ್ದೆಷ್ಟು.? ಎಂಬ ವಾರ್ಷಿಕ ಲೆಕ್ಕಪತ್ರವನ್ನು ಜತನದಿಂದ ಮೆಂಟೈನ್ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.ಆದರೆ,ನಾವು..? ಮೆಡಿಸಿನ್ ತಂದದ್ದೆಷ್ಟು.? ಅವುಗಳನ್ನು ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಬಳಸಿದ್ದೆಷ್ಟು.? ಎಂಬ ಲೆಕ್ಕವನ್ನಿಡುವ ಅಭ್ಯಾಸವನ್ನು ರೂಢಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡರೆ.? ಹೊರಗೆ ಚೆಲ್ಲಿದ್ದೆಷ್ಟು.? ಎಂಬ ನೇಶನಲ್ ವೇಸ್ಟಿನ ವಿವರ ಲಭ್ಯವಾಗುವುದರಿಂದ ಅಪಾರ ಪ್ರಮಾಣದ ಔಷಧಿ ಪೋಲಾಗುವುದನ್ನು ತಡೆಗಟ್ಟಬಹುದೇನೋ..?

ಇದು ಕೇವಲ ಸಿರಪ್ ಮತ್ತು ಮಾತ್ರೆಗಳ ವಿಷಯವಲ್ಲ.ಔಷಧೀಯ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಬಳಸಲ್ಪಡುವ
ಹತ್ತು ಹಲವಾರು ವಸ್ತುಗಳ ಸಮರ್ಪಕವಾದ ಬಳಕೆಗೆ ಜನಸಾಮಾನ್ಯರು ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ ವಿಫಲರಾಗಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಹೇಳಬೇಕಷ್ಟೇ.ಕೋವಿಡ್ ಕೊಡಮಾಡಿದ ಮಾಸ್ಕ್,ಅಸ್ತಮಾ ರೋಗಿಗಳು ಬಳಸುವ ರೆಸ್ ಪ್ಯೂಲ್ಸ್ ಇವುಗಳೂ ನಮ್ಮ ನಿಮ್ಮ ಮನೆ-ಮನವನ್ನು ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದೆ.ಬಳಸುವುದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಬಳಸದೆ ಬಿಸಾಡುವ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಭಾಗವಾದಂತಿದೆ ಮೆಡಿಸಿನ್ ಬ್ಯುಸಿನೆಸ್..

ನಮಗೆಷ್ಟು ಔಷಧಿ ಬೇಕು..? ಹೀಗೊಂದು ಲೆಕ್ಕ…

ಐದು ದಿನಗಳಿಗೆ ಐದು ಎಂ.ಎಲ್.ನಂತೆ ಮೂರು ಸಲ ಕುಡಿಯಿರಿ.ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಕೆಮ್ಮು ರೋಗಕ್ಕೆ ವೈದ್ಯರು ನೀಡುವುದು ಇಂತಹ ವಾಡಿಕೆಯ ಔಷಧೋಪಚಾರ. ಸರಿ,ಇರಲಿ.ಒಳ್ಳೆಯದೇ.ಆದರೆ,ಮೆಡಿಕಲ್ ನಿಂದ ನೂರು ಎಂ.ಎಲ್.ಸಿರಪ್ ಬಾಟಲ್ ಪಡೆದು,ವೈದ್ಯರ ಚೀಟಿಯಂತೆ ಮದ್ದು ಕುಡಿದು ಉಳಿಯುವ ಇಪ್ಪತ್ತೈದು ಎಂ.ಎಲ್ ಔಷಧವನ್ನು ಮಾಡುವುದೇನು..?ಇದು ಮನೆಯೊಂದರ ಇಬ್ಬರು ರೋಗಿಗಳ ಕತೆಯಾದರೆ ವೇಸ್ಟಾಗುವ ಔಷಧದ ಪ್ರಮಾಣ ವಾರಕ್ಕೆ,ತಿಂಗಳಿಗೆ,ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಲೆಕ್ಕಹಾಕಿದರೆ.? ಮದ್ದಿನೊಂದಿಗೆ ವ್ಯಯಿಸಿದ ಹಣದ ಲೆಕ್ಕ..? ಆದ್ದರಿಂದ ನೂರು ಎಂ.ಎಲ್ ಬಾಟಲಿಯನ್ನು ಎಪ್ಪತ್ತೈದು ಎಂ.ಎಲ್.ಗೆ ಅಥವಾ ಒಂದು ಸಲ ನೀಡಬಹುದಾದ ಗರಿಷ್ಠ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗೆ ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಲು ಎಲ್ಲಿ ತೊಡಕಿದೆ ಎಂಬುವುದಕ್ಕೆ ಪರಿಹಾರ ಸಿಗಲೇ ಬೇಕಿದೆ.ಇದು ಕೇವಲ ನೂರು ಎಂ.ಎಲ್ ಬಾಟಲ್ ಗಳ ಕತೆಯಲ್ಲ ಎಂಬುವುದೂ ಬೇರೆ ಹೇಳಬೇಕಾಗಿಲ್ಲವಲ್ಲಾ..?

ಕೆಲವು ಕಂಪೆನಿಗಳ ಔಷಧಗಳು ಹಲವು ಮೆಡಿಕಲ್ ಗಳಲ್ಲಿ ಸಿಗದ ಸಂದರ್ಭ ನಮಗೆ ಎದುರಾಗುತ್ತದೆ.ಆಗ,ಆ ಕಂಪೆನಿ ಇಲ್ಲ.ಈ ಕಂಪೆನಿ ಆಗಬಹುದೇ.? ಎಂಬುವುದಕ್ಕೆ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡು ಒ.ಕೆ.ಹೇಳುತ್ತೇವೆ.ಆದರೆ,ಮರುದಿನವೇ,ಆ ಮದ್ದು ಹಿಡಿಸುವುದಿಲ್ಲ.ಅದೇ ಕಂಪೆನಿಯದ್ದು ಬೇಕು ಎಂದಾಗ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ನಾವು ಮೆಡಿಕಲ್ ಗಳನ್ನು ಎಣಿಸಲು ಹೊರಟ ಸಂದರ್ಭವೂ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಅನುಭವಕ್ಕೆ ಬಂದಿರಬಹುದು.ಮನೆಯ ಕಪಾಟೊಂದನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ಔಷಧೀಯ ಬೋಟಲ್ ಗಳ ಪ್ರದರ್ಶನ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಾ ಹೋದಂತೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ರೋಗಿಗಳಾಗುವವರೂ ಸಮಾಧಾನವನ್ನು ಮರೆತುಬಿಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬ ಕಹಿ ಸತ್ಯವನ್ನು ನಾವು ಒಪ್ಪುಕೊಳ್ಳಲೇಬೇಕಿದೆ.ವೈದ್ಯಲೋಕ,ಮೆಡಿಕಲ್ ಜಗತ್ತು ಈ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಗೆ ಆಲೋಚಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ತಿಳಿಯದು.ಕೇವಲ ಲಾಭದ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ನೋಡಿದರೆ ಸಾಧ್ಯವಾಗದ ಮಾತು.ಆದರೆ,ದೇಶದ ಒಳಿತಿಗೆ ಅದು ಆಗಲೇ ಬೇಕಾದ ಬದಲಾವಣೆಯಲ್ಲವೇ..? ಏನಂತೀರಿ ನೀವು..?

ರಾಜು ಮಾಸ್ತರ್, ಕಿದೂರು,ಕುಂಬ್ಳೆ

ಲೇಖಕರು ಕುಂಬ್ಳೆ ಹೋಲಿ ಫ್ಯಾಮಿಲಿ ಹಿರಿಯ ಬುನಾದಿ ಶಾಲಾಧ್ಯಾಪಕರು, ಕಾಸರಗೋಡು ಜಿಲ್ಲೆಯ ಸಕ್ರಿಯ ಪರಿಸರ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರು, ಸಮಾಜಮುಖಿ ಚಿಂತಕರು

• ವರ್ಷಂಪ್ರತಿ ವಿಭಿನ್ನ ಪ್ರಸಂಗ ಮಾಲಿಕೆಗಳಿಂದ ತೆಂಕುತಿಟ್ಟು ಯಕ್ಷಗಾನದ ಪ್ರದರ್ಶನಗಳಿಗೆ ಶೋಭಾಯಮಾನ ಸಂಪನ್ನತೆ ತುಂಬುವ ಹನುಮಗಿರಿ ಮೇಳ ಈ ಬಾರಿಯಂತೂ ನೂತನ ಪ್ರಸಂಗ “ಸಾಕೇತ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಞೆ” ಯನ್ನು ಮೊದಲ ಸಾಲಿನ ಪ್ರದರ್ಶನದಲ್ಲೇ ಸೂಪರ್ ಹಿಟ್ ಎಂದು ಕರೆಸಿಕೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ ಜೈತ್ರಯಾತ್ರೆ ಮುಂದುವರಿಸಿದೆ. ನೋಡಿದ ಪ್ರೇಕ್ಷಕರಿಂದೆಲ್ಲಾ ಮುಕ್ತ ಪ್ರಶಂಸೆಯ ಕರತಾಡನ ಪಡೆದುಕೊಂಡಿದೆ. ಇದು ಈ ಬಾರಿಯ ತಿರುಗಾಟದ ಜನಪ್ರಿಯ ಮತ್ತೊಂದು ಮೆಗಾಹಿಟ್ ಪ್ರಸಂಗ ಎಂದು ನೋಟಕರಿಂದೆಲ್ಲಾ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಮೂಡಿಸಿದೆ. ಈ ಮೂಲಕ “ಸಾಕೇತ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಞಿ” ಯಕ್ಷಗಾನ ರಂಗಸ್ಥಳದ ಪ್ರಸಂಗ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಞಿಯಾಗಲು ಹೊರಟಿದೆ…!

ಶ್ರೀಕ್ಷೇತ್ರ ಹನುಮಗಿರಿಯಲ್ಲಿ ಸೇವೆಯಾಟ (ಈ ಬಾರಿ ನ.20) ನಡೆದು ಬಳಿಕ ಮಂಗಳೂರಿನ ಶರವು, ಅನಂತರ ಶ್ರೀಮದೆಡನೀರು ಮಠದಲ್ಲಿ ನೂತನ ಪ್ರಸಂಗ ಪ್ರಸ್ತುತಿಯೊಂದಿಗೆ ಹನುಮಗಿರಿ ಮೇಳ ತಿರುಗಾಟಕ್ಕೆ ಹೊರಡುವುದು ವಾಡಿಕೆ. ಇದರಂತೆ ನಿನ್ನೆ (ನ.22) ಎಡನೀರಿನಲ್ಲಿ ಈ ಸಾಲಿನ ಹೊಸ ಪ್ರಸಂಗ ಸಾಕೇತ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಞಿ
ಯ ಎರಡನೇ ಪ್ರಯೋಗ. ಆದರೆ ಇದು ನೂರಾರು ಪ್ರದರ್ಶನ ಕಂಡು, ವಿಜಯದುಂಧುಬಿ ಮೊಳಗಿಸಿ ಜನಮನಸೂರೆಗೈದ ಆಖ್ಯಾನದಂತೆ ಆಸ್ವಾದಕ ನೋಟಕರನ್ನೆಲ್ಲ ಮೊದಲ ವೀಕ್ಷಣೆಯಲ್ಲೇ ಆವರಿಸಿದೆ. ಒಮ್ಮೆ ನೋಡಿದವರಲ್ಲಿ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ನೋಡಬೇಕೆಂಬ ಮೆಚ್ಚುಗೆಯ ಭಾವ ಬರಿಸಿದೆ. ಅದೇ ಈ ಮೇಳದ ಸಾಂಘಿಕ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ.
ವರ್ಷಂಪ್ರತಿ ತನ್ನ ಪ್ರಸಂಗ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯದಿಂದಲೇ ಮೇಳ ಮೆರೆಸುವ ಇಲ್ಲಿನ ಕಲಾವಿದರು ಈ ಬಾರಿ ಸಾಕೇತ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಞಿ
ಯನ್ನು ತೆಂಕಣದ ಪ್ರಸಂಗ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಞಿಯನ್ನಾಗಿಸಲು ಹೊರಟ ಬಗೆಯೇ ಚಂದ..

ಏನಿದು ಸಾಕೇತ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಞಿ..?

ಇದು ಕೇವಲ ಪ್ರಸಂಗ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ವ್ಯಾಮೋಹವೊಂದರ ಪ್ರತಿಮಾರೂಪ. ಆಸೆ,ಹಠಮಾರಿತನಗಳ ದೃಶ್ಯಬಿಂಬ.!
ಇದು ರಾಮಾಯಣದ ಕಥಾ ತಂತುವೇ ಆದರೂ, ಕೇಕಯದ ರಾಜಕುಮಾರಿ ಕೈಕೇಯಿ ‘ಸಾಮ್ರಾಜ್ಞಿ’ಯಾಗುವ ವ್ಯಾಮೋಹದಿಂದ ನೇಮಿ ಚಕ್ರವರ್ತಿಯ ಪತ್ನಿಯಾಗಿ ಅಯೋಧ್ಯೆಗೆ ಕಾಲೂರುವುದೇ ಕಥೆಗೆ ನಾಂದಿ..
ಆದರೆ ನಿಜಕ್ಕೂ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಞಿ ಯಾರು…?
ಸಾಮ್ರಾಜ್ಞಿಯಾಗಲು ಏನರ್ಹತೆ..? ಎಂಬುದೇ ಪ್ರಸಂಗಾಂತ್ಯದ ಉತ್ತರ.

ಈ ನಡುವಣ ಕಥಾ ತಂತುವೇ ಕಣ್ಣೆವೆಯಿಕ್ಕದೇ ಪ್ರಸಂಗವನ್ನು ಕಾತರದಿಂದ ನೋಡಿಸುತ್ತದೆ.
ಇದಕ್ಕೆ ಪೂರಕವಾಗಿ ಪ್ರಸಂಗ ಕಾವ್ಯ ಹೆಣೆದ ಕವಿ ಪ್ರಸಾದ್ ಮೊಗೆಬೆಟ್ಟು ಅವರ ಪದ್ಯರಚನೆ ಇಡೀ ಪ್ರಸಂಗದುದ್ದಕ್ಕೂ ಭಾಗವತರಾದ ಚಿನ್ಮಯ ಕಲ್ಲಡ್ಕ, ರವಿಚಂದ್ರ ಕನ್ನಡಿಕಟ್ಟೆ ಕಂಠದಲ್ಲಿ ಮೆರೆಯುತ್ತದೆ. ಭಾವಲೋಲುಪತೆಯಿಂದ ಕಾಡುತ್ತಲೇ, ಹಾಡಾಗಿ ಧ್ವನಿಸುತ್ತದೆ. ಎಲ್ಲರೂ ಬಲ್ಲ ಪೌರಾಣಿಕ ಕಥೆಯೇ ಆದರೂ ಕಲಾವಿದ ವಾಸುದೇವರಂಗಾ ಭಟ್ ಮಧೂರು ಅವರ ಕಥಾ ವಿನ್ಯಾಸ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಕಾದಂಬರಿಯೊಂದನ್ನು ನವೀನ ಆಶಯದ ದೃಶ್ಯಕಾವ್ಯದಲ್ಲಿ ಹೆಣೆದಂತೆ ಪ್ರೇಕ್ಷಕರನ್ನು ನವಭಾವದಿಂದ ಹೃದ್ಯವಾಗಿ ಮುಟ್ಟುತ್ತದೆ,
ತಟ್ಟುತ್ತದೆ…

ತೆಂಕಣದ ತಾರಾವರ್ಚಸ್ಸಿನ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಕಲಾವಿದರಾದ ಸೀತಾರಾಂ ಕುಮಾರ್ ಕಟೀಲು ಅವರ ಮಂಥರೆ, ಶೆಟ್ಟಿಗಾರರ ಶಂಬರಾಸುರ, ಉಬರಡ್ಕರ ಶನಿರಾಯ, ಶಶಿಧರ ಕುಲಾಲ್ ಕನ್ಯಾನ ಅವರ ಪರಶುರಾಮ, ವಾ.ರಂಗಾ ಭಟ್ಟರ ಶ್ರೀರಾಮ, ದಿವಾಕರ ರೈಯ ಭರತ, ಬಜಕೂಡ್ಳು ಶತ್ರುಘ್ನ ಮತ್ತು ಹಿರಿಯ ಕಲಾವಿದ ಪೆರ್ಲ ಜಗನ್ನಾಥ ಶೆಟ್ಟರ ವಶಿಷ್ಠ ಪ್ರೌಢತೆಯಿಂದ ಗಾಂಭೀರ್ಯ ಮೆರೆದರೆ ಸದಾಶಿವ ಕುಲಾಲ್ ವೇಣೂರು ದೇವೇಂದ್ರನಾಗಿ ರಂಜಿಸುತ್ತಾರೆ. ಪಾತ್ರಸ್ಪಂದನ, ಮಿಂಚಿನ ಗತಿಯ ದೃಶ್ಯ ಪಲ್ಲಟಗಳ ಜತೆ
ಶ್ರೀರಾಮ ಸಹಿತ ಭರತ,ಶತ್ರುಘ್ನರ ಸಾಮೂಹಿಕ ಕಲ್ಯಾಣೋತ್ಸವವೂ ಸೇರಿದಂತೆ
ಇಡೀ ಪ್ರಸಂಗ ಮನೋಜ್ಞವಾಗಿ ಪ್ರೇಕ್ಷಕರ ಮನತಟ್ಟುತ್ತದೆ. ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ನೋಡುವಂತೆ ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತದೆ. ಪ್ರಸಂಗ ಮೆರೆಸುವಲ್ಲಿ ಹಿಮ್ಮೇಳದ ಕೊಡುಗೆಯೂ ನಿರ್ಣಾಯಕ. ಭಾಗವತಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡಿಕಟ್ಟೆ-ಚೈತನ್ಯ ಜೋಡಿ ಗಾನ ಮೆರೆಸಿದರೆ ಹಿಮ್ಮೇಳದಲ್ಲಿ ದೇಲಂತಮಜಲು, ಚೈತನ್ಯ ಪದ್ಯಾಣ, ಶ್ರೀಧರ ವಿಟ್ಲ ಮತ್ತು ಕೌಶಲ್ ರಾವ್ ತಮ್ಮ ನುಡಿತಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಭೆಯನ್ನು ಪಣಕ್ಕಿಟ್ಟು ರಂಗಕ್ಕೆ ಜೀವ ತುಂಬುವುದನ್ನು ಆಸ್ವಾದಿಸುವುದೇ ಆನಂದ. ಒಟ್ಟಂದದಲ್ಲಿ ಹನುಮಗಿರಿ ಮೇಳದ ಕಲಾವಿದರೆಲ್ಲರ ಸಾಂಘಿಕ ಕಾಳಜಿಯ ಪ್ರತ್ಯುತ್ಪನ್ನಮತಿಯೇ ಪ್ರದರ್ಶನ ವೈಭವಕ್ಕೆ ಕಾರಣ.

ಯಾವುದೇ ಅಗ್ಗದ ಮಾತುಗಳ, ಮಸಾಲೆಗಳೇನೂ ಇಲ್ಲದೇ , ಹಾಸ್ಯದ ವಿಕೃತಿ ವಿಜೃಂಭಿಸದೇ, ಏಕತಾನತೆಯ ಕುಣಿತವೇ ಕಾಣಿಸದೇ , ಎದೆಗೆ ನಾಟುವ ಸಂಭಾಷಣೆ -ಮನಕೆ ಮುಟ್ಟುವ ದೃಶ್ಯಗಳೊಂದಿಗೆ ನವೀನ ಆಖ್ಯಾನವಾಗಿ ಪ್ರೇಕ್ಷಕರನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸುತ್ತಿದೆ “ಸಾಕೇತ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಞಿ”...

ಪ್ರಸಂಗಾಂತ್ಯದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ಕಾರಣಳಾಗಿ, ಸರ್ವರಿಂದಲೂ ದೂಷಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಹೆಮ್ಮಾರಿ ಹೆಣ್ಣಾಗಿ ಕೈಕೇಯಿ ನುಡಿಯುವ ಮಾತು ತುಂಬಾ ಧ್ವನಿಪೂರ್ಣ…
“ಸಾಮ್ರಾಜ್ಞಿಯಾಗುವ ಮೋಹದಿಂದ ಬಂದವಳು ನಾನು. ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಸಿಂಹಾಸನ ಎಂದರೆ ಅದು ಅಧಿಕಾರದ ಪೀಠವಲ್ಲ, ಅದು ಜನರ ಹೃದಯ ಸಿಂಹಾಸನ ಎಂದರಿಯದೇ ಹೋದೆ. ನಾನೆಲ್ಲಿಗೆ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಞಿ..?
ಆ ಅರ್ಹತೆ ನನಗೆಲ್ಲಿಂದ ?ಎಂದು ಕೇಳುವ ಮಾರ್ಮಿಕ ಪ್ರಶ್ನೆಯ ಸನ್ನಿವೇಶ ಇಡೀ ಪ್ರಸಂಗಕ್ಕೊಂದು ಮೌಲ್ಯದ ಉತ್ತರದ ಕಲಾತ್ಮಕ ತಿಲಕವನ್ನಿಡುತ್ತದೆ.

ಪೌರಾಣಿಕ ಪ್ರಸಂಗದ ಸಕಲ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನೂ ಅನಾವರಣಗೊಳಿಸುವ ಈ ಆಖ್ಯಾನದ ಗೆಲುವಿನಲ್ಲಿ ಮೇಳದ ಹಿಮ್ಮೇಳ-ಮುಮ್ಮೇಳದ ಸಾಂಘಿಕ, ಸಮರ್ಪಣ ದುಡಿಮೆ ಇದೆ. ಅದರಲ್ಲೂ ಮೇಳದ ಯಜಮಾನರಾದ ಡಾ.ಟಿ.ಶಾಂಭಟ್ಟರ ಕಾಲೋಚಿತವಾದ, ಮೌಲ್ಯೋಚಿತ ಕಲಾ ನಿರ್ದೇಶನಗಳಿವೆ. ಕಲಾವಿದರಲ್ಲಿ ಹಿರಿ-ಕಿರಿಯ ಭೇಧವಿಲ್ಲದೇ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರ ಪಾತ್ರಪೋಷಣೆಯಿಂದ ಈ ಪ್ರಸಂಗ ಭರ್ತಿ ಆರೂವರೆ ತಾಸಿನ ಅಪ್ರತಿಮ ಪೌರಾಣಿಕ ರಸದೌತಣ ನೀಡುತ್ತಿದೆ.
ಬದಲಾದ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿ ಸಮಾಜ ಕಟ್ಟಲು ಇಂಥ ಪ್ರಸಂಗಗಳ ಕೊಡುಗೆ ಅಗತ್ಯ.

(ಚಿತ್ರಗಳು ಉದಯ ಕಂಬಾರು, ವರ್ಣ ನೀರ್ಚಾಲ್)

ಅಂಕಣ- ಪ್ರಕೃತಿ
❇️ ರಾಜು ಕಿದೂರು

*ನಮ್ಮೂರಿನ ಸಸ್ಯ ವೈವಿಧ್ಯತೆಯ ಕುರಿತು ತಿಳಿದಿರಲೇಬೇಕಾದ ಅನಿವಾರ್ಯತೆ ಇದೆ.ಸಂಪತ್ಭರಿತವೂ,ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯತೆಯಿಂದಲೂ ಕೂಡಿರುವ ಅನೇಕ ಗಿಡ ಮರ ಬಳ್ಳಿಗಳನ್ನು ಅವಗಣಿಸಿದರೆ ಉಂಟಾಗುವ ನಾಶಕ್ಕೆ ಪರಿಹಾರ ಸಿಗಲಾರದು..
ಆದರೆ ನಮ್ಮ ನಡುವಣ ಹಸಿರ ಸಿರಿ ಸಂಪತ್ತಿನ ಬಗೆಗೆ ನಮಗೆಷ್ಟು ಗೊತ್ತಿದೆ..??

ಆ ಮರ ಯಾವುದು ಸರ್..?
ಪರಿಸರವನ್ನು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿ ಸಸ್ಯಗಳ ಹೆಸರುಗಳನ್ನು ಪಟ್ಟಿಮಾಡುವುದು ಎಂಬ ಮೂರನೇ ತರಗತಿಯ ಪರಿಸರ ಅಧ್ಯಯನದ ಚಟುವಟಿಕೆಗಾಗಿ ಮೈದಾನ ತಲುಪಿದ್ದೆವು.ಮಾವು,ಹಲಸು,ದಡ್ಡಾಲ,ಸಾಗುವಾನಿ,ಮರುವ ಮಂತಾದ ಮರಗಳನ್ನು ಮಕ್ಕಳು ಗುರುತಿಸಿದರು.ಮೇ ಫ್ಲವರ್ ಮರದ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಹೇಳಿದರು.ಹೀಗೆ ಪಟ್ಟಿ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತಿರಲು ಶ್ರೇಯ,ಗಟ್ಟಿ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ,”ಸರ್,ಆ ಮರ ಯಾವುದು.?”

ಪಿಂಕ್ ಬಣ್ಣದ ಹೂವುಗಳಿಂದ ಶೃಂಗಾರಗೊಂಡಿದ್ದ ಮರವನ್ನು ನೋಡಿ ಮಕ್ಕಳೆಲ್ಲರೂ ಕಣ್ತುಂಬಿಸಿಕೊಂಡರು. ಮೈದಾನದ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಹೊಳೆ ದಾಸವಾಳದ ಸಾಮಾನ್ಯ ಎತ್ತರದ ಮರವೊಂದು ಕಲರ್ ಫುಲ್ ಆಗಿ ಶೋಭಿಸುತ್ತಿದ್ದದ್ದನ್ನು ಮೊತ್ತಮೊದಲು ಗಮನಿಸಿದ ಶ್ರೇಯಸ್ಸು ಶ್ರೇಯಳ ಪಾಲಾಯಿತು.!

ಸುತ್ತಮುತ್ತಲ ಮರ,ಗಿಡ,ಬಳ್ಳಿಗಳ ಪರಿಚಯ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಇರಲೇ ಬೇಕು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಪರಿಸರ ಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು.ಇದು ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ನಿರೀಕ್ಷಣೆಯ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಬೆಳೆಸಿ ಪರಿಸರ ಪ್ರೀತಿಯ ಬೀಜ ಮೊಳಕೆಯೊಡೆಯುವಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸುತ್ತದೆ ಎಂಬುವುದು ಅವರ ವಾದ.ನಮ್ಮ
ಹಿರಿಯರು ತಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಅನುಭವದಿಂದ ಅದೆಷ್ಟೋ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ಪಡೆದಿರುತ್ತಾರೆ.ಆದರೆ ಇಂದಿನ ಮೊಬೈಲ್ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಹಿರಿಯರ ಅನುಭವಾಮೃತವನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಸಮಯವೇ ಇಲ್ಲದಾಗಿದೆ.ಯಾಕೆಂದರೆ ಯುಟ್ಯೂಬ್ ಅಪ್ಪ ಹಾಗೂ ಗೂಗಲ್ ಅಮ್ಮ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಹೇಳಿಕೊಡುತ್ತಾರೆ ಎಂಬ ಕುರುಡು ಭ್ರಮೆಯಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳು ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ!

• ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಹಣ್ಣು,ತರಕಾರಿ ಮತ್ತು ಹೂವಿನ ಗಿಡಗಳ ಪರಿಚಯ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಇರಬಹುದು.ಆದರೆ ಮನೆ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಅದೆಷ್ಟೋ ಪ್ರಾಣಿ ಪಕ್ಷಿಗಳಿಗೆ ಆಹಾರ ನೀಡುವ,ಮನೆ ಮದ್ದಿಗೆ ಅಗತ್ಯವಾದ,ಶುಧ್ಧ ಗಾಳಿಯನ್ನು ಉಚಿತವಾಗಿ ನೀಡುವ,ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಹೂವುಗಳಿಂದ ಜೇನುನೊಣಗಳನ್ನು ತನ್ನತ್ತ ಸೆಳೆಯುವ,ಹಸಿರ ಸಿರಿಗೆ ಮುಕುಟವನ್ನು ಹೊದಿಸುವ ಕಾಡು ಮರ,ಸಸ್ಯ,ಗಿಡ ಬಳ್ಳಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮಕ್ಕಳು ತಿಳಿದಿರುವುದೆಷ್ಟು.?ತಿಳಿಯದಿರುವುದೆಷ್ಟು.?

ಪೇಟೆಯಲ್ಲಿ ಸುಲಭವಾಗಿ ಸಿಗುವ ಆದರೆ ಅಷ್ಟೇ ಬೆಳೆಯುಳ್ಳ ಹಣ್ಣುಗಳು ರಾಸಾಯನಿಕ ಸಿಂಪಡಿಸದೆ ಹಣ್ಣಾಗಲಾರವು ಎಂಬುವುದು ಓಪನ್ ಸೀಕ್ರೆಟ್.ಸಾಮನ್ಯವಾಗಿ ಮನೆಯ ಅಕ್ಕ ಪಕ್ಕ ಸಿಗಬೇಕಾದ ಸೀತಾಫಲ,ಪಪ್ಪಾಯ,ಜಂಬುನೇರಳೆ,ನೇರೆಳೆ,ಪೇರಳೆ,ಪುನರ್ಪುಳಿ,ನೆಲ್ಲಿ,ರಾಜ ನೆಲ್ಲಿ ಮುಂತಾದ ಹಣ್ಣುಗಳಿಗೂ ಇಂದು ಪೇಟೆಯನ್ನು ಆಶ್ರಯಿಸಬೇಕಾದ ದುರವಸ್ಥೆ ನಮ್ಮದು.ದುಡ್ಡು ಕೊಟ್ಟರೆ ಸಿಗುತ್ತವೆಯಲ್ಲವೇ ಎಂಬ ಡೊಂಕು ವಾದ ಮಂಡಿಸಲೂ ನಮ್ಮ ನಡುವೆ ಜನರಿದ್ದಾರೆ.ಮನೆ ಸಮೀಪದಲ್ಲಿ ಕಾಡು ಹಣ್ಣುಗಳು ಧಾರಾಳವಾಗಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಮತ್ತೆ ಹೇಗೆ ತಾನೇ ಅವುಗಳ ಪರಿಚಯವನ್ನು ನಾವು ಕಿರಿಯರಿಗೆ ತಲುಪಿಸಲಿ ಎಂಬುವುದನ್ನೂ ಅಲ್ಲಗಳೆಯುವಂತಿಲ್ಲ.

ಶಾಂತಿ ಮರದ ಕಾಯಿಗಳನ್ನು ಒಡೆದಾಗ ಅದರೊಳಗಿರುವ ತಿರುಳನ್ನು‌ ಯಾರೆಲ್ಲಾ ತಿಂದಿದ್ದೀರಿ.? ಮನೆ ಪರಿಸರದಿಂದ ದೂರವಾಗುತ್ತಿರುವ ಗೇರು ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಈ ವರುಷ ಎಷ್ಟು ಮಂದಿ ತಿಂದಿರಬಹುದು.? ಹೀಗೆ ಎಪ್ಪತ್ತು ದಾಟಿದ ನೆರೆಮನೆಯ ಲೀಲಕ್ಕ ಕೇಳಿದಾಗ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಉತ್ತರವಿರಲಿಲ್ಲ.ಇಂತಹ ಮಾಹಿತಿಗಳನ್ನು ಕಲೆ ಹಾಕಿದಾಗ ನಮಗೆ ಆ ಮರಗಳ ಪ್ರಾಧಾನ್ಯತೆ ಅರಿವಿಗೆ ಬರುತ್ತದೆ.ಮನೆಯ ಎದುರು ಮಾವಿನ ಮರ ಇರಬಾರದೆಂದೂ,ಆಟಿ ಅಮವಾಸ್ಯೆಯ ಕಷಾಯಕ್ಕೆ ಅಗತ್ಯವಾದ ಪಾಲೆ ಮರದಲ್ಲಿ ಅದ್ಯಾರೋ ವಾಸಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂಬಂತಹ ಹಲವಾರು ಅಸತ್ಯಗಳನ್ನು ನಾವು ಮಕ್ಕಳ ಮೃದು ಮನಸ್ಸಲ್ಲಿ ವಿವಿಧ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಬಿತ್ತುತ್ತಿದ್ದೇವೆ.ಹಾಗಾದರೆ ಹಸಿರಿನ ಬಗ್ಗೆ ಅವರಲ್ಲಿ ಯಾವ ರೀತಿಯ ನಿರೀಕ್ಷೆಯನ್ನು ನಮಗಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಬಹುದು.?

ವೃಕ್ಷ ಸಂಪತ್ತು ಕ್ಷೀಣಿಸುತ್ತಿರುವ ಈ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಇಂದಿನ ಮಕ್ಕಳ ಹಾಗೂ ಯುವ ಜನಾಂಗದ ಮೇಲೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳಿವೆ.ವೈವಿದ್ಯಮಯ ರೀತಿಯ ಸಸ್ಯ ಸಂಪತ್ತಿನಿಂದ ಕೂಡಿದ
ಕಿರು ಅರಣ್ಯದ ನಡುವೆ ಉಸಿರಾಡಲು ಶುಧ್ದ ಗಾಳಿ,ವಿಷವಿಲ್ಲದ ಆಹಾರ ಹಾಗೂ ಕೃಷಿಗೆ ಫಲವತ್ತಾದ ಮಣ್ಣಿನೊಂದಿಗೆ ಕುಡಿಯಲು ಅತ್ಯಂತ ಶುಧ್ದ ನೀರು ದೊರಕಿದರೆ ಮತ್ತಿನ್ನೇನು ಬೇಕು ಹೇಳಿ.? ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಹಸಿರನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವ,ವೃಕ್ಷ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಉಳಿಸುವ,ಸಸ್ಯಗಳನ್ನು ಪೂಜಿಸುವ ಮನಸುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಹೆಚ್ಚಾಗಬೇಕಿದೆ.

ಅವರಿವರಿಂದ ಕೇಳಿದ್ದು ಮತ್ತು ಅದೆಲ್ಲಿಯೋ ಓದಿದ್ದು…

• ಬಿಲ್ವ ಪತ್ರೆಯ ಗಿಡವೊಂದನ್ನು ನೆಟ್ಟು ಬೆಳೆಸಿದರೆ ದೇವಸ್ಥಾನವೊಂದನ್ನು ಕಟ್ಟಿದ ಪುಣ್ಯ ಸಿಗುತ್ತದೆ ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಬಲವಾಗಿದೆ.
• ಹಸಿರು ಪಾರಿವಾಳಗಳಿಗೆ ಮರುವ ಮರದ ಬೆಲ್ಲದ ರುಚಿಯ ಹಣ್ಣುಗಳೆಂದರೆ ಬಹಳ ಇಷ್ಟ.
• ಫೆವಿಕಾಲ್ ಬರುವುದಕ್ಕಿಂತ ಮೊದಲು ಗೇರು ಮರದ ಗೋಂದ್ ಬಾಟಲ್ ಗಳು ಹಳ್ಳಿಯ ಎಲ್ಲಾ ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತಿದ್ದವು.
• ನೇರಳೆ ಹಣ್ಣನ್ನು ನೇಚರ್ಸ್ ಬ್ಲಡ್ ಬ್ಯಾಂಕ್ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತೇವೆ.
• ಕುಲವೃಕ್ಷದ ಮರಗಳನ್ನು ರಕ್ಷಣೆ ಮಾಡಿದರೆ ಆ ಮರಗಳು ಕುಟುಂಬವನ್ನು ಕಾಪಾಡುತ್ತವೆ ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆ ಕರ್ನಾಟಕದ ಗ್ರಾಮೀಣ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿದೆ.
• ಅತ್ತಿ ಮರಕ್ಕಿರುವ ವಿಶೇಷ ಗುಣಗಳಿಂದಾಗಿ ಅದನ್ನು ರಾಣಿ ವೃಕ್ಷ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತೇವೆ.
• ಹಲಸು ಆನೆಗೆ ಅತ್ತಿ ಮೊಸಳೆಗೆ ಬಲು ಇಷ್ಟದ ಫಲಗಳಾಗಿವೆ.
• ರಕ್ತ ಚಂದನ ಮರಕ್ಕೆ ವಾಟರ್ ಬಜೆಟಿಂಗ್ ಮಾಡುವ ಉಪಾಯ ತಿಳಿದಿದೆ.
• ಹಳ್ಳ,ನದಿ,ತೋಡುಗಳ ಬದಿಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡು ಬರುವ ಹೊಳೆ ಮತ್ತಿ ಮರವು ಅಲ್ಲಿರುವ ಜಲಚರಗಳಿಗೆ ಹೃದಯ ತಜ್ಞರ ಕೆಲಸವನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತದೆ.
• ಕಾಡಿನ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಯಥೇಚ್ಛವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುವ ದಡ್ಡಾಲದ ಮರಗಳು ಪ್ರಾಕೃತಿಕವಾಗಿ ಫಯರ್ ಲೈನ್ ನ ಕೆಲಸವನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತವೆ.

ಲೇಖಕ ರಾಜು ಕಿದೂರು ಅವರು ಕುಂಬ್ಳೆ ಹೋಲಿ ಫ್ಯಾಮಿಲಿ ಹಿರಿಯ ಬುನಾದಿಶಾಲಾ ಅಧ್ಯಾಪಕರು, ಪರಿಸರ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರು.

ಎಂ.ನಾ@ಕಣಿಪುರ ಸುದ್ದಿಜಾಲ

• ಸಂಪಾಜೆ ಯಕ್ಷೋತ್ಸವದಂಗವಾಗಿ ನಡೆದ ತೆಂಕುತಿಟ್ಟಿನ ಹವ್ಯಾಸಿ ಕಲಾವಿದರ ಯಕ್ಷಗಾನ ಸ್ಪರ್ಧೆಯಲ್ಲಿ ಪುರುಷ ವೇಷಧಾರಿಗಳ ನಡುವೆ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಐಟಿ ಕ್ಷೇತ್ರದ ಮಹಿಳೆಯೊಬ್ಬರು ಚಿತ್ರಾಂಗದೆಯ ಪಾತ್ರಕ್ಕೆ ದ್ವಿತೀಯ ಬಹುಮಾನ ಪಡೆದು ಕಲಾಭಿಮಾನಿಗಳ ಗಮನಸೆಳೆದ್ದಿದ್ದಾರೆ, ಪಾತ್ರದ ಔಚಿತ್ಯ ಘನತೆ ಮೆರೆಸಿ ಪ್ರಶಂಸೆ ಗಳಿಸಿದ್ದಾರೆ.
• ಸಂಪಾಜೆ ಯಕ್ಷೋತ್ಸವ ಸ್ಪರ್ಧೆಯಲ್ಲಿ ಚಿತ್ರಾಂಗದೆ ಪಾತ್ರಕ್ಕೆ ಬಹುಮಾನ ಮುಡಿದವರು ಮೂಲತಃ ಮಂಗಳೂರಿನವರಾದ ಸುಷ್ಮಾ ವಶಿಷ್ಠ ಮೈರ್ಪಾಡಿ. ಸಂಪಾಜೆ ಯಕ್ಷೋತ್ಸವ ವೇದಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಎಡನೀರು ಶ್ರೀಗಳಿಂದ ರಜತ ಪದಕ, ಪ್ರಮಾಣಪತ್ರ, 5ಸಾವಿರ ನಗದು ಬಹುಮಾನ ಪಡೆದ ಅವರು ಈ ಕುರಿತು “ಕಣಿಪುರ”ದ ಜತೆ ತಮ್ಮ ಅನಿಸಿಕೆ-ಅನುಭವ ಹಂಚಿದ್ದಾರೆ..

ಯಕ್ಷಗಾನ ಸ್ಪರ್ಧೆಯ ಪ್ರದರ್ಶನವೇ ಇರಲಿ, ಕಲಾ ಪ್ರದರ್ಶನವೇ ಆಗಲಿ ಪಾತ್ರದ ಗಾಂಭೀರ್ಯದೊಂದಿಗೆ ಪ್ರದರ್ಶನ ಸಾಂಘಿಕ, ಯಕ್ಷಗಾನೀಯವಾಗಿರಬೇಕು.
ಇಡೀ ಪ್ರದರ್ಶನದುದ್ದಕ್ಕೂ ಉಲ್ಲಾಸದಾಯಕ ಶಾರೀರಿಕ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಬೇಕು. ನಾನು ಸ್ಪರ್ಧೆಯಲ್ಲಿ ಅನೇಕರು ಅತಿಯಾಗಿ ಕುಣಿಯುವುದು, ನಾಟ್ಯಮಾಡುವುದನ್ನೆಲ್ಲಾ ಕಂಡೆ. ಆದರೆ ಭಾವಾಭಿನಯ ಮತ್ತು ರಸಪೋಷಿತ ಪಾತ್ರ ಸಂಬಂಧೀ ಮಾತುಗಾರಿಕೆಯೂ ಅಷ್ಟೇ ಮುಖ್ಯ ತಾನೇ? ಆದ್ದರಿಂದ ಯಕ್ಷಗಾನ ಸ್ಪರ್ಧೆ ಎಂದರೆ ಕಲಾವಿದರಾದ ನಮ್ಮ ಪಾಲಿಗೆ ಅದು ನಮ್ಮನ್ನೇ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೊಳಿಸುವ, ಉನ್ನತಿಗೇರಿಸುವ ಅವಕಾಶ

ಚಿತ್ರಾಂಗದೆ ಸವಾಲಿನ ಪಾತ್ರ

ಸಂಪಾಜೆಯ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತ ಯಕ್ಷೋತ್ಸವದ ಹವ್ಯಾಸಿ ಸ್ಪರ್ಧೆಯಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಂಡದ್ದೇ ಒಂದು ವಿಶಿಷ್ಟ ಅನುಭವ. ಐಕೆಂದರೆ ಕಲೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ಪರ್ಧೆ ಎಂದಾಗ ಪಾತ್ರ ಪ್ರಸ್ತುತಿಯೇ ಪ್ರಧಾನ. ಆದ್ದರಿಂದ ಇನ್ನಷ್ಟು ಅಧ್ಯಯನಶೀಲತೆಯಿಂದ ಕಲಿತು ತೊಡಗಿಸಲು ಆಗುತ್ತದೆ. ನನಗಂತೂ ಸ್ಪರ್ಧೆ ಹೊಸತಲ್ಲ, ಆದರೆ ಪಾತ್ರ ಹೊಸತು, ಸವಾಲಿನದ್ದಾಗಿತ್ತು. ನಾನು ಎಳವೆಯಿಂದಲೇ ಕುಣಿಯುವ ಪಾತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಗುರುತಿಸಿಕೊಂಡವಳು. ಅಂಥಾ ನನಗೆ ಚಿತ್ರಾಂಗದೆಯಂಥ ಗಾಂಭೀರ್ಯದ ಗರತಿ ಪಾತ್ರ ಕೊಟ್ಟಾಗ ಆತಂಕವಾಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ನಮ್ಮ ಯಕ್ಷಮಿತ್ರರು ಬೆಂಗಳೂರು ತಂಡದ ಪವನ್ ಕೆರ್ವಾಶೆ ಧೈರ್ಯ ತುಂಬಿದರು, ಸಲಹೆ ಇತ್ತರು. ತಾನೇ ಅರ್ಜುನನ ಪಾತ್ರ ಮಾಡಿ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ಇತ್ತರು. ನಾನು ಚಿತ್ರಾಂಗದೆ ಮಾಡಿದ್ದೇ ಮೊದಲು. ಅದು ಭಾವಪ್ರಧಾನ ಪಾತ್ರ. ಅದನ್ನು ನನ್ನಿಂದ ಗೆಲ್ಲಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಿದ್ದರಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಇಡೀ ತಂಡದ ಕೊಡುಗೆ ಇದೆ ಎಂದರು ಕಲಾವಿದೆ ಸುಷ್ಮಾ ಮೈರ್ಪಾಡಿ.

ನನಗಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ನಮ್ಮ ತಂಡಕ್ಕೆ ಒಟ್ಟಂದದಲ್ಲಿ ತೃತೀಯ ಬಹುಮಾನ ಬಂದಿದೆ. ವೈಯ್ಯಕ್ತಿಕವಾಗಿ ಪವನ್ ಕೆರ್ವಾಶೆ ಅವರ ಅರ್ಜುನ ಪಾತ್ರಕ್ಕೆ ದ್ವಿತೀಯ, ಅಭಿಜಿತ್ ರಾವ್ ಅವರ ಬಬ್ರುವಾಹನ ತೃತೀಯ ಬಹುಮಾನ ಪಡೆದಿದೆ.

ಚಿತ್ರಾಂಗದೆಯಾಗಿ ಸುಷ್ಮಾ ಮೈರ್ಪಾಡಿ

ಬ್ಯುಸಿ ಜಾಬ್ ಷೆಡ್ಯೂಲಿನ ನಾವು ತಯಾರಾದುದೇ ವಿಶೇಷ..

ಒಟ್ಟು ಸ್ಪರ್ಧೆಯಲ್ಲಿ 13 ತಂಡಗಳಿತ್ತು. ಈ ಪೈಕಿ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ನಮ್ಮ ಯಕ್ಷಮಿತ್ರರು ಮಾತ್ರ ಭಿನ್ನವಾದ,ಊರಿನ ತಂಡದಂತೆ ಸಕ್ರಿಯರಲ್ಲದ ಹವ್ಯಾಸಿ ತಂಡ. ಏಕೆಂದರೆ ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಬ್ಯುಸಿ ಷೆಡ್ಯೂಲಿನ ಐಟಿ ಸಹಿತ ವಿವಿಧ ಕ್ಷೇತ್ರದವರು. ಉದ್ಯೋಗದ ಜತೆ ಪ್ರಾಕ್ಟೀಸಿಗೆ ಸಮಯ ಸಿಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಇಡೀ ತಂಡದಲ್ಲಿ ನಾನೊಬ್ಬಳೇ ಮಹಿಳೆ. ಪ್ರಾಕ್ಟೀಸ್ ಮುಗಿವಾಗ ತಡರಾತ್ರಿ ಆಗುತ್ತಿದ್ದುದೂ ಉಂಟು. ಬೆಂಗಳೂರಿನಂಥ ನಗರದಲ್ಲಿ ತಡರಾತ್ರಿ ಮನೆಗೆ ಬಂದು, ಮರುದಿನ ಉದ್ಯೋಗದಲ್ಲಿ ತೊಡಗುತ್ತಾ ಸ್ಪರ್ಧೆಗೆ ತಯಾರಾದುದೇ ಒಂದು ವಿಶೇಷಾನುಭವ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಸುಷ್ಮಾ ಮೈರ್ಪಾಡಿ.

ಕಲಾಸ್ಪರ್ಧೆ ಎಂದರೆ ಕ್ರೀಡಾಸ್ಪರ್ಧೆ ಅಲ್ಲತಾನೇ?

ನಾನು ಯಕ್ಷಗಾನದಲ್ಲಿ ವೇಷ ಮಾಡಲಾರಂಭಿಸಿ 20ವರ್ಷಗಳೇ ದಾಟಿದೆ. ಅಪ್ಪ ಶಂಕರನಾರಾಯಣ ಮೈರ್ಪಾಡಿಯವರು ಯಕ್ಷಗಾನ ಕಲಾವಿದ/ಗುರು. ನನಗೂ ಅವರೇ ಮೊದಲ ಗುರು. ಪ್ರಸಂಗ, ಪಾತ್ರ ನಡೆಗಳನ್ನು ಮುಂದೆ ಅನೇಕರ ಜತೆಗಿನ ಪ್ರದರ್ಶನದ ಅನುಭವಗಳಿಂದಲೇ ಕಲಿತೆ. ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಕುಣಿಯುವ ಪಾತ್ರಗಳೆಂದರೆ ಇಷ್ಟ ಇತ್ತು. ಆದರೆ ಗಾಂಭೀರ್ಯದ ಗರತಿ ಪಾತ್ರವೊಂದನ್ನು ಮಾಡಿದ್ದೇ ಮೊದಲು.ಅದರಲ್ಲಿ ಬಹುಮಾನ ಪಡೆದೆ ಎಂದಾಗ ಖುಷಿ ಸಹಜ ತಾನೇ..?
ನನಗೆ ಎಂದಲ್ಲ ಯಾರಿಗೇ ಆದರೂ ಇದು ಸವಾಲಿನ ಪಾತ್ರ. ಅನೇಕರು ಪಾತ್ರ, ಔಚಿತ್ಯ, ಸಂದರ್ಭಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಮರೆತು ಯಕ್ಷಗಾನ ಸ್ಪರ್ಧೆ ಎಂಬ ತಿಳುವಳಿಕೆಯಿಂದ, ರೈಸುವುದೆಂಬ ಕಲ್ಪನೆಯಿಂದ ಸ್ಪರ್ಧಾ ವೇದಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟಾರೆ ಕುಣಿದದ್ದು ಕಂಡಿದ್ದೇನೆ. ಆದರೆ ಕಲಾ ಸ್ಪರ್ಧೆ ಎಂದರೆ ಅದು ಶಾರೀರಿಕ ಸಾಮರ್ಥ್ಯದ ಕ್ರೀಡಾ ಸ್ಪರ್ಧೆ ಅಲ್ಲ ತಾನೇ? ಎಂದು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ ಸುಷ್ಮಾ ಮೈರ್ಪಾಡಿ.

ಸ್ಪರ್ಧೆ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಪೂರಕ
ಯಕ್ಷಗಾನ ಸ್ಪರ್ಧೆಯ ಪ್ರದರ್ಶನವೇ ಇರಲಿ, ಕಲಾ ಪ್ರದರ್ಶನವೇ ಆಗಲಿ ಪಾತ್ರದ ಗಾಂಭೀರ್ಯದೊಂದಿಗೆ ಪ್ರದರ್ಶನ ಸಾಂಘಿಕ, ಯಕ್ಷಗಾನೀಯವಾಗಿರಬೇಕು.
ಇಡೀ ಪ್ರದರ್ಶನದುದ್ದಕ್ಕೂ ಉಲ್ಲಾಸದಾಯಕ ಶಾರೀರಿಕ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಬೇಕು. ನಾನು ಸ್ಪರ್ಧೆಯಲ್ಲಿ ಅನೇಕರು ಅತಿಯಾಗಿ ಕುಣಿಯುವುದು, ನಾಟ್ಯಮಾಡುವುದನ್ನೆಲ್ಲಾ ಕಂಡೆ. ಆದರೆ ಭಾವಾಭಿನಯ ಮತ್ತು ರಸಪೋಷಿತ ಪಾತ್ರ ಸಂಬಂಧೀ ಮಾತುಗಾರಿಕೆಯೂ ಅಷ್ಟೇ ಮುಖ್ಯ ತಾನೇ? ಆದ್ದರಿಂದ ಯಕ್ಷಗಾನ ಸ್ಪರ್ಧೆ ಎಂದರೆ ಕಲಾವಿದರಾದ ನಮ್ಮ ಪಾಲಿಗೆ ಅದು ನಮ್ಮನ್ನೇ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೊಳಿಸುವ, ಉನ್ನತಿಗೇರಿಸುವ ಅವಕಾಶ. ಇಂಥಾ ಸ್ಪರ್ಧೆಗಳಿಂದ ಯುವ ಪ್ರತಿಭೆಗಳಿಗೆ ಬೆಳೆಯಲು ಅವಕಾಶವಿದೆ. ಹವ್ಯಾಸಿಗಳೆಲ್ಲರಿಗೆ ವೈವಿಧ್ಯತೆ ನೋಡುವ , ತಿದ್ದಿಕೊಳ್ಳುವ , ಇನ್ನಷ್ಟು ಕಲಿತು ಪಾಕಗೊಳ್ಳುವ ಅವಕಾಶ ಒದಗುತ್ತದೆ ಎಂದರು ಸುಷ್ಮಾ ಮೈರ್ಪಾಡಿ. ಹವ್ಯಾಸಿ ಕಲಾವಿದರಿಗೆ ವರ್ಷಂಪ್ರತಿ ಸ್ಪರ್ಧೆ ಏರ್ಪಟ್ಟರೆ ಹವ್ಯಾಸಿ ಯಕ್ಷಗಾನರಂಗದ ಪ್ರತಿಭೆಗಳ ಸುಧಾರಣೆಯಾದೀತು. ಈ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಆಯೋಜಕರಾದ ಕೀಲಾರು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾನವನ್ನು ಅಭಿನಂದಿಸುತ್ತೇನೆ ಎಂದರು ಸುಷ್ಮಾ ಮೈರ್ಪಾಡಿ.

ಮೂಲತಃ ಮಂಗಳೂರಿನ ಪಣಂಬೂರಿನವರಾದ ಸುಷ್ಮಾ ಪ್ರಸ್ತುತ ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಐಟಿ ಉದ್ಯೋಗಿ. ಪತಿಯ ಬೆಂಬಲ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ತಂಡದ ಸಹಕಾರದಿಂದಷ್ಟೇ ಕಲಾವಿದೆಯಾಗಿ ತೊಡಗಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು ಎಂದಿದ್ದಾರೆ.

• ಅತ್ಯುತ್ತರ ಕೇರಳದ ಏಕೈಕ ಶಂಕರ ಪೀಠವಾದ ಶ್ರೀಮದೆಡನೀರು ಮಠಾಧೀಶ ಸಚ್ಛಿದಾನಂದ ಭಾರತಿ ಶ್ರೀಪಾದಂಗಳ ವಾಹನ ತಡೆದು ಆಕ್ರಮಿಸಿದ ಘಟನೆ ನಾಡಿನಾದ್ಯಂತ ಆಸ್ತಿಕರ ಪ್ರತಿಭಟನೆ, ಖಂಡನಾ ಸುರಿಮಳೆಗೆ ಕಾರಣವಾದರೂ ಪೋಲೀಸರು ಇನ್ನೂ ಒಂದೇ ಒಂದು ಕೇಸನ್ನು ದಾಖಲಿಸಿಲ್ಲ ಯಾಕೆ??
  ಇದು ಇಡೀ ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ ಕಾಡುವ ಮಿಲಿಯನ್ ಡಾಲರ್ ಪ್ರಶ್ನೆ.

ಪ್ರಕರಣವನ್ನು ಬಿಗಡಾಯಿಸುವುದು ಬೇಡ ಎಂದು ಸ್ವತಃ ಸ್ವಾಮೀಜಿಯವರೇ ಮನ್ನಿಸಿದ ಬಳಿಕ ಕೇಸು ಯಾಕೆ ಎಂಬುದು ಪೋಲೀಸ್ ನಿಲುವು. ಆದರೆ ನಾಡಿನಾದ್ಯಂತ ಭಕ್ತರು, ಮಠದ ಅಭಿಮಾನಿಗಳು, ವಿವಿಧ ಸಂಘಟನೆಗಳೆಲ್ಲ ಸ್ವಾಮೀಜಿ ವಾಹನ ತಡೆದಿರುವುದನ್ನು ಖಂಡಿಸಿ, ಆರೋಪಿಯನ್ನು ಬಂಧಿಸಲು ಒತ್ತಾಯಿಸುತ್ತಲೇ ಇದ್ದರೂ ಈ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ಪೋಲೀಸರಂತೂ ಕದಲುತ್ತಿಲ್ಲ ಯಾಕೆ? ಎಂಬುದೇ ಸೋಜಿಗ!

ನ.4ರಂದು ಬೋವಿಕಾನ ಸಮೀಪ ಇರಿಯಣ್ಣಿಯಲ್ಲಿ ರೋಡ್ ಸೈಕ್ಲಿಂಗ್ ಅಸೋಸಿಯೇಷನ್ ಕೇರಳ ರಾಜ್ಯ ಘಟಕದ ಸೈಕ್ಲಿಂಗ್ ಸ್ಪರ್ಧಾ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವಿತ್ತು. ತನ್ನಿಮಿತ್ತ ಬೋವಿಕಾನ -ಕಾನತ್ತೂರು ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ಪೋಲೀಸ್ ಅನುಮತಿ ಪಡೆಯದೇ ರಸ್ತೆ ನಿಯಂತ್ರಣವನ್ನು ಅಸೋಸಿಯೇಷನ್ ಕೈಗೆತ್ತಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸಂಚಾರಕ್ಕೆ ತಡೆಯೊಡ್ಡಿತ್ತು. ಇದನ್ನರಿಯದೇ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವೊಂದಕ್ಕೆ ಈ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಹೋಗುವಾಗ ಎಡನೀರು ಶ್ರೀಗಳ ವಾಹನ ತಡೆಯಲಾಗಿತ್ತು. ಇದೇ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಮರಳುವಾಗಲೂ ಇರಿಯಣ್ಣಿಯಲ್ಲಿ ವಾಹನ ತಡೆದು, ವಾಹನದ ಫೋಟೋ ತೆಗೆದಿದ್ದರು. ವಾಹನ ಬಾವಿಕೆರೆ ತಲುಪುವಾಗ ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಸ್ವಾಮೀಜಿಗಳಿರುವುದನ್ನೂ ಕಂಡೂ ವಾಹನ ತಡೆಯಲೆತ್ನಿಸಿ ಆಕ್ರಮಿಸಲಾಗಿದೆ. ಅಂದರೆ ಮೊದಲು ಫೋಟೋ ತೆಗೆದವರು ಚಿತ್ರ ರವಾನಿಸಿ ಇಲ್ಲಿದ್ದವರಿಗೆ ಸಂದೇಶ ನೀಡಿದ್ದಾರಾ??

ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯ ಪೀಠದ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಗೌರವದ ಎಡನೀರು ಮಠದ ಶ್ರೀಗಳನ್ನು ಈ ರೀತಿ ಅಗೌರವಿಸಿ ಆಕ್ರಮಿಸಲು ಸೈಕ್ಲಿಂಗ್ ಅಸೋಸಿಯೇಷನ್ ಗೆ ಅಧಿಕಾರ ಕೊಟ್ಟವರಾರೆಂಬುದೇ ಶ್ರೀಮಠದ ಅಭಿಮಾನಿಗಳ ಪ್ರಶ್ನೆ. ಪ್ರಸ್ತುತ ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ ಸ್ವಾಮೀಜಿಯವರ ವಾಹನ ತಡೆದು ಆಕ್ರಮಿಸಿರುವುದು ಒಂದನೇ ಅಪರಾಧವಾದರೆ ಇಲಾಖೆಯ ಅನುಮತಿ ಪಡೆಯದೇ, ಮುಂಚಿತವಾಗಿ ನಾಗರಿಕ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ತಿಳಿಸದೇ ರಸ್ತೆ ಸಂಚಾರವನ್ನೇ ನಿಯಂತ್ರಿಸುವ ಅಧಿಕಾರದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಪುಂಡರ ಕೈಗೆ ಕೊಟ್ಟದ್ದು ಎರಡನೇ ಅಪರಾಧ. ಈ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಪೋಲೀಸರೇಕೆ ಸ್ವಯಂ ಪ್ರಚೋದನೆಯಿಂದ ಸೈಕ್ಲಿಂಗ್ ಅಸೋಸಿಯೇಷನ್ ವಿರುದ್ದ ಕೇಸು ದಾಖಲಿಸಲಿಲ್ಲ??
ದಿನ ಬೆಳಗಾದರೆ ಅನುಮತಿ ರಹಿತ ವಿಚಾರಗಳ ಹೆಸರಲ್ಲಿ ನೂರಾರು ಕೇಸು ದಾಖಲಿಸಿ, ದಂಡ ವಸೂಲಿಗಿಳಿಯುವ ಪೋಲೀಸರು ಈ ವಿಷಯದಲ್ಲೇಕೆ ಕಣ್ಣಾಮುಚ್ಚಾಲೆ ಆಡುತ್ತಾರೆಂಬುದೇ ಜನರಿಗರಿಯದ ವಿಷಯ.

ಸ್ವಾಮೀಜಿ ವಾಹನದ ಮೇಲಣ ಆಕ್ರಮಣದಂತೆಯೇ ಇದು ಕೂಡಾ ನಿರ್ಲಕ್ಷಿತ ವಿಚಾರಗಳೇನಲ್ಲ. ಇಡೀ ಪ್ರಕರಣವನ್ನೇ ಸ್ವಾಮೀಜಿ ಮನ್ನಿಸಿದ್ದಾರೆಂಬ ಕಾರಣದಿಂದ ಕ್ಷುಲ್ಲಕ ಘಟನೆಯನ್ನಾಗಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಪೋಲೀಸರಿಗೇಕೆ ಆಸಕ್ತಿ? ಇದು ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಕಳಕಳಿಯ ಪ್ರಶ್ನೆ. ಈ ಪ್ರಶ್ನೆಯೊಂದಿಗೆ ನ್ಯಾಯಾಲಯಕ್ಕೊಂದು ಮನವಿ ನೀಡಿದರೆ ಸಾಕು, ಸ್ವಾಮೀಜಿಯವರ ವಾಹನ ತಡೆದ ಘಟನೆಯಲ್ಲಿ ನಡೆದದ್ದೇನೆಂದು ತಾನೇ ಬೆಳಕಿಗೆ ಬರಬಹುದು.

ಶಾಂತಿ, ಸಂಯಮದಿಂದ ಬದುಕುವ ಊರಿನ ನೆಮ್ಮದಿ ಕೆಡಿಸಿ, ಯುದ್ಧ ಸಾರುವುದಲ್ಲ ಬದಲು ಗಡಿನಾಡು ಕಾಸರಗೋಡಿನ ಸರ್ವರ ಅಭಿಮಾನದ ಭಾವೈಕ್ಯತೆಯ ಮಠದ ಶ್ರೀಗಳಿಗೆ ತನ್ನೂರಲ್ಲೇ ಇಂಥ ಅನುಭವ ಆಗಿರುವುದು ಮಠಕ್ಕಲ್ಲ, ಇಡೀ ಕಾಸರಗೋಡಿಗೆ ಅವಮಾನ ತಾನೇ..?
ಆದ್ದರಿಂದ ಗುರುತರವಾದ ಅಕ್ಷಮ್ಯ ಅಪರಾಧ ಎಸಗಿದ ವ್ಯಕ್ತಿ ಯಾರೆಂಬುದನ್ನು ಸೈಕ್ಲಿಂಗ್ ಅಸೋಸಿಯೇಷನ್ ಕಾನೂನಿನ ಮುಂದಕ್ಕೊಡ್ಡಬೇಕು. ಇಲ್ಲವೇ ಶ್ರೀಮಠದ ಸ್ವಾಮೀಜಿಗಳವರಲ್ಲಿ ಕ್ಷಮೆ ಯಾಚಿಸಬೇಕು. ಏಕೆಂದರೆ ಕಾಷಾಯ ತೊಟ್ಟ ಯತಿಗಳನ್ನು, ತನ್ನ ಮಠದ ಲಾಂಛನ ಸಹಿತವಾದ ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಹೋಗುವಾಗ ಗೌರವಿಸುವುದು ಬಿಟ್ಟು ಆಕ್ರಮಿಸುವುದೆಂದರೆ ಆ ಮನಸ್ಸಿನೊಳಗೆ ಎಂಥ ಅಪಾಯಕಾರಿ ಕೋಮುಧ್ವೇಷ ಇರಬೇಡ..??

ಒಂದೂರಿನ ನಿಯಂತ್ರಣವನ್ನೆ ಕೈಗೊಂಡು, ತಾವು ಸಮ್ಮತಿಸಿದವರಷ್ಟೇ ಹೋದರೆ ಸಾಕೆಂದು ನಿರ್ಣಯಿಸಲು, ಹೋದವರನ್ನು ಆಕ್ರಮಿಸಲು ಇವರು ಮುಂದಾಗುತ್ತಾರೆ ಎಂದಾದರೆ ನಾವೆಲ್ಲಿ ಕಾಶ್ಮೀದಲ್ಲಿದ್ದೇವಾ???
ಇದು ಸಾತ್ವಿಕರಾದ ಮಠದ ಅಭಿಮಾನಿಗಳನ್ನು ಕಾಡುವ, ಅವರು ಕೇಳುವ ಪ್ರಶ್ನೆ. ಇಂಥಾ ಘಟನೆಗಳು ಇನ್ನೊಮ್ಮೆಯೂ ಆವರ್ತಿಸಬಾರದು ಎಂದು ಬಯಸುವಂತೆಯೇ, ಇಂಥ ಘಟನೆಗಳು ನಡೆಸಿದವರಲ್ಲೂ ಕಾನೂನು ಭಯ ಉಂಟಾಗಿಸುವ ಕಾಯಕಗಳೆಲ್ಲಿದೆ??
ಖಂಡನೆ,ಪ್ರತಿಭಟನೆಗಳ ಬೀದಿ ಧ್ಷೇಷಕ್ಕಿಂತ ಸಂಘಟನೆಗಳು ಖುದ್ದು ಜಿಲ್ಲಾ ಪೋಲೀಸ್ ವರಿಷ್ಠರನ್ನೇ ಪ್ರಶ್ನಿಸಿ, ಅಹವಾಲು ಸಲ್ಲಿಸಬೇಕು. ಘನ ಪದಂಪರೆಯ ಗೌರವದ ಪೀಠಕ್ಕಾದ ಅಗೌರವವನ್ನು ಮನವಿಯಿಂದ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲೂ ಪ್ರಶ್ನಿಸಬೇಕು. ಇಂಥ ಕೆಲಸ ನಡೆದರೆ ಇಲಾಖೆ ಮೈ ಕೊಡವಿ ಏಳುತ್ತದೆ ಎಂದು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಬಹುದು.

“ಆಟ ಅಂದ್ರೆ ಹೀಗಿರಬೇಕು. ನೋಡಿ ಇದ್ರಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾದರೂ ಒಂದು ತುಟಿ ಮೀರಿದ ಶಬ್ದ, ವಿನಾ ಕಾರಣದ ಅತಿಯಾದ ನರ್ತನ, ಅತಿರಂಜಕತೆ, ಅಸಭ್ಯ ಹಾಸ್ಯ ಏನಾದರೂ ಇತ್ತೇ…??
ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಯಕ್ಷಗಾನ ವೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಗತಕಾಲದ ಯಕ್ಷರಂಗದ ಮೋಹಕತಾರೆ, ರಾಜ್ಯೋತ್ಸವ ಪುರಸ್ಕೃತ ಕಲಾವಿದ ಎಂ. ಕೆ. ರಮೇಶಾಚಾರ್ ಕೇಳಿದರು.

ನಾವೀರ್ವರೂ ಅಕ್ಕಪಕ್ಕ ಕುಳಿತು ಮಂಗಳೂರು ರಥಬೀದಿಯ ಕಾಳಿಕಾಂಬಾ ವಿನಾಯಕ ದೇವಾಲಯದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನೆ ಕಡಬದ್ವಯ ಸಂಸ್ಮರಣೆಯಂಗವಾದ “ನಳ ದಮಯಂತಿ” ಆಖ್ಯಾನದ ಬಯಲಾಟ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದವು.
ನಿಜಕ್ಕೂ ಅಪರೂಪದ ಮನೋಜ್ಞ ವಾದ ರಸಸ್ಪಂದೀ ಪ್ರದರ್ಶನ.

ಅದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ಭಾಗವತ ದಿನೇಶ ಅಮ್ಮಣ್ಣಾಯರ ಗಾನಸಾರಥ್ಯ. ಯಕ್ಷಗಾನದಲ್ಲಿ 90ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಅವರ ಯವ್ವನದಲ್ಲಿ ಅವರು ಯಾವ ಸ್ವರಗಾಂಭೀರ್ಯದಲ್ಲಿ ಹಾಡಿದ್ದರೋ, ಅದೇ ಹಾಡುಗಾರಿಕೆಯ ಮಧುರ ಮಾಧುರ್ಯತೆಯನ್ನುಳಿಸಿಕೊಂಡ ಏಕೈಕ ಭಾಗವತ ಅವರು. ಅವರ ಭಾಗವತಿಕೆಯೇ ರಂಗ ಸೃಜಿಸುವ, ರಸಪುಷ್ಟವಾದ ಗಾನ ಮಾಧುರಿ. ಅದು ರಂಗಕ್ಕೆ ಕಾವೇರಿಸುವುದಕ್ಕಿಂತ ಜೀವಾಮೃತವನ್ನುಣಿಸುತ್ತದೆ. ಅದನ್ನು ಆಸ್ವಾದಿಸುವುದೇ ಅನನ್ಯ ಅನುಭವ.
ಹೀಗೆ ನಾವಿಬ್ಬರೂ ರಂಗದ ಕುರಿತು ಮಥಿಸುತ್ತಲೇ ಆಟ ಆಸ್ವಾದಿಸುತ್ತಿದ್ದೆವು.

ಅದು ಸುದೇವ ದಮಯಂತಿಯನ್ನು ಆಕೆಯ ಚಿಕ್ಕಮ್ಮನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕಂಡು ಗುರುತು ಹಚ್ಚುವ ಸಂದರ್ಭ.
ಇದು ಇಡೀ ಪ್ರಸಂಗದ ಅತ್ಯಂತ ಭಾವೋತ್ಕೃಷ್ಟ ಸನ್ನಿವೇಶ. ರಂಗದಲ್ಲಿ ಹಿಲಿಯಾಣ(ದಮಯಂತಿ),ರಕ್ಷಿತ್ ಪಡ್ರೆ (ಚಿಕ್ಕಮ್ಮ), ವಾದಿರಾಜ ಕಲ್ಲೂರಾಯ (ಸುದೇವ) ಇದ್ದರು. ಪ್ರೇಕ್ಷಕರ ಮನಮುಟ್ಟುವಂತೆ, ಕಂಗಳೊದ್ದೆಯಾಗುವಂತೆ, ಗಂಟಲದರುವಂತೆ ಮನೋಜ್ಞವಾಗಿಯೇ ದೃಶ್ಯ ಚಿತ್ರಿಸಿ ರಂಗಕಟ್ಟಿದರು. ಕೈಚಪ್ಪಾಳೆ ಪಡೆದರು. ಸುಮಾರು ಅರ್ಧ ಗಂಟೆಯ ಈ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳನ್ನು ಗಮನಿಸಿದ ಎಂ. ಕೆ. ಯವರು ನೆನಪಿಗೆ ಜಾರಿದರು. ಚಿಕ್ಕಮ್ಮ, ದಮಯಂತಿ ಎರಡೂ ಪಾತ್ರಗಳು ನನಗಿಷ್ಟ. ನೂರಾರು ಸಲ ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ. ಇಲ್ಲಿ ರಂಗದಲ್ಲಿರುವ ಮೂರೂ ಪಾತ್ರಗಳೂ ಸಣ್ಣದಲ್ಲ. ಆದರೆ ಈ ಸನ್ನಿವೇಷದಲ್ಲಿ ಸುದೇವನ ಪಾತ್ರ ಭಾವಹೀನವಾಗಿ ಬೆದರುಗೊಂಬೆಯಂತೆ ರಂಗದಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲಬೇಕಾದುದು ವಿಷಾದನೀಯ..
ಅದಕ್ಕೇನ್ಮಾಡಬಹುದು..?
ಎಂದರು.

ಇಷ್ಟಕ್ಕೂ ಚಿಕ್ಕಮ್ಮ – ದಮಯಂತಿ ಸಂವಾದದ ನಡುವೆ ಸುದೇವ ಅಲ್ಲೇ ಇರಬೇಕೇಕೆ..? ದಮಯಂತಿಯನ್ನು ಗುರುತು ಹಚ್ಚಿದ ವಿಷಯ ತಿಳಿಸಿದ ಬಳಿಕ ಸುದೇವನಿಗೊಂದು ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಕೊಡಿಸಬಾರದೇ?
ಒಂದು ಪದ್ಯ ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಯಾದರೆ ಸಾಕಲ್ಲ? ಅಂದೆ. ಹೌದೌದು.. ಅದನ್ನು ನಾನೇ ಮಾಡ್ತೇನೆ. ಬೇರೆಲ್ಲಾದರೂ ಈ ಪ್ರಸಂಗ ಆಡುವಾಗ ಸೂಚಿಸಿ ಎಂದರು. ಯಕ್ಷಗಾನದಲ್ಲಿ ಇಂಥದ್ದು ಅನೇಕ ಇವೆ ಎಂದರು.

ಒಂದು ಸಭ್ಯ, ಮನೋಜ್ಞ ರಸಪೋಷಕ ಪ್ರಸಂಗವನ್ನು ಆಸ್ವಾದಿಸುತ್ತಲೇ ರಂಗದ ಮರ್ಮವನ್ನು ಹಿರಿಯರಾದ ಎಂ. ಕೆ.ರಮೇಶಾಚಾರ್ ಅಂತವರೊಂದಿಗೆ ಮಾತಾಡಿ ಅನುಭವಿಸುವುದರಲ್ಲೂ ಸಭ್ಯ ಸುಖವಿದೆ. ಇದು ಕಲೆಯನ್ನು ಚಿಕಿತ್ಸಾತ್ಮಕವಾಗಿ ನೋಡುವ ವಿಧಾನಗಳಲ್ಲೊಂದು

ಈಗ ಕಾಲ ಬದಲಾಗಿದೆ. ತಲೆಮಾರಿನ ಪ್ರೇಕ್ಷಕ ಮನೋಸ್ಥಿತಿ ಬದಲಾಗಿದೆ. ಯಕ್ಷಗಾನದ ಹೆಸರಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ್ದೆಲ್ಲವೂ ಯಕ್ಷಗಾನವಾದ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಭಾವರಸ ಗಂಭೀರವಾದ ದಮಯಂತಿ ಪುನರ್ ಸ್ವಯಂವರದಂಥ ಪ್ರಸಂಗ ಇರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವವರೇ ಕಡಿಮೆ. ಇಟ್ಟರೂ ಗೆಲ್ಲಿಸಿಕೊಡುವ ಕಲಾವಿದರೂ ವಿರಳ. ಹಾಗಿದ್ದರೆ ಭಾವರಸ ಪೋಷಿಸುವ ರಸೋತ್ಕೃಷ್ಟತೆ ಸೃಜಿಸುವ ಕಲಾವಿದರು ಕ್ಷೀಣಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂದರ್ಥವಲ್ಲವೇ??

ಇರಲಿ, ಈಗ ಹಿರಿಯ ಕಲಾವಿದರು ಮೊದಲ ಸೀಟಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಆಟ ನೋಡುವುದನ್ನೇ ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ. ಇದ್ದರೂ ವಿರಳಾತಿವಿರಳ. ಅಂಥದ್ರಲ್ಲಿ ಎಂ. ಕೆ. ರಮೇಶಾಚಾರ್ ಅವರು ಮಂಗಳೂರಲ್ಲಿ ಇಡೀ ಆಟವನ್ನು ಪ್ರೇಕ್ಷಕನಾಗಿ ನೋಡಿದ್ದೂ ವಿಶೇಷವೇ ಹೌದು. ಹಿರಿಯ ಕಲಾವಿದರು ನೋಡುವುದು ಎಂದರೇನು? ನೋಡುವುದೆಂದರೆ ಆಸ್ವಾದಿಸುವುದಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಚಿಕಿತ್ಸಾತ್ಮಕವಾಗಿ ರಂಗನಿರ್ಣಯಿಸುವ ತೀರ್ಪುಗಾರಿಕೆಯೂ ಹೌದು.
ಒಂದರ್ಥದಲ್ಲಿ ಎಳೆಯ ಕಲಾವಿದರ ಪ್ರದರ್ಶನಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಹಿರಿಯರು ನೋಡಿದರೇನೇ ಚಂದ..

ನಿಜಕ್ಕೂ ಹೌದು..
ಎಲ್ಲಿಂದ ಶುರು ಮಾಡಲಿ?
ಹೀಗೊಂದು ಪ್ರಶ್ನೆ ಪ್ರತಿನಿತ್ಯ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರನ್ನೂ ಕಾಡುವುದು ಸಹಜ ತಾನೇ??
ಏಕೆಂದರೆ ಅಧ್ಯಾಪಕನಿಗೆ ಪಾಠ ಮಾಡುವ ಉಪನ್ಯಾಸ ಕಸುಬು. ಕಲಾವಿದನಿಗೆ ಆರೋಗ್ಯ ಇದ್ದಷ್ಟೂ ದಿನ ಕಲಾ ಪ್ರದರ್ಶನ ನೀಡುವುದೇ ಕಾಯಕ. ಪತ್ರಕರ್ತ ಎಂದು ಕರೆಸಿಕೊಂಡವನಿಗೂ ಅಷ್ಟೇ ಬರೆಯುವ ತಾಕತ್ತಿರುವ ತನಕ ಸಾಮಾಜಿಕ ಕಾಳಜಿಯಿಂದ ಬರೆಯುವುದೇ ಧರ್ಮ…
ಇಂಥ ವೃತ್ತಿಗಳಿಗೆಲ್ಲ ನಿವೃತ್ತಿ ಎಂಬುದೇ ಇಲ್ಲ. ಇದು ಸಾಮಾಜಿಕ ಬದ್ಧತೆಯ, ನಾಳಿನ ಪೀಳಿಗೆಯ ಸಮಾಜ ರೂಪಿಸುವ, ಭವಿಷ್ಯ ಸೃಜಿಸುವ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಪ್ರೀತಿಯ ನೈತಿಕ ಬದ್ಧತೆಯ ಕೆಲಸ ತಾನೇ…?

ಮೊನ್ನೆ ಮೊನ್ನೆ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ನನ್ನೂರ ಕುಂಬ್ಳೆ ಪೇಟೆಯಲ್ಲಿ ನನಗೆ ನನ್ನ ಅಪ್ಪಣ್ಣ ಮಾಸ್ತರ್ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದರು. ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಶಾಲಾ ಗುರುವನ್ನ ಕಂಡೊಡನೆ ಕೈ ಜೋಡಿಸಿ ಮಾತನಾಡುವುದು ನನ್ನ ವಾಡಿಕೆ. ನಾನವರಿಗೆ ಕುಂಟಿಕಾನ ಹಿರಿಯ ಬುನಾದಿ ಶಾಲೆಯ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ. 80ರ ದಶಕದ ಆ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಅಪ್ಪಣ್ಣ ಮಾಸ್ತರ್ ನನಗೆಂದಲ್ಲ, ಶಾಲೆಗಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಇಡೀ ಊರಿಗೇ ಹೀರೋ..!

ಏಕೆಂದರೆ
ಅವರು ಪಠ್ಯೇತರವಾಗಿ ಶಿಷ್ಯರೇಳಿಗೆ ಬಯಸಿದ ಅಪೂರ್ವ ಅಧ್ಯಾಪಕ- ಕಲಾವಿದ.
ವರ್ಷಂಪ್ರತಿ ಶಾಲಾ ವಾರ್ಷಿಕೋತ್ಸವ ಬಂತೆಂದರೆ ಹಳೆ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳನ್ನ ಜೋಡಿಸಿ, ಮೇಷ್ಟ್ರು ನಟಿಸದ ಹಿರಿಯರ ನಾಟಕವಿಲ್ಲ! ಬೇರೆ ಮತ್ತೊಂದು ಮನೋರಂಜನೆಗಳೇ ಇಲ್ಲದ ಆ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಕುಂಟಿಕಾನವೆಂಬ ಗ್ರಾಮ್ಯ ಊರಿನ ಸುತ್ತ ಆಗ ಅವರೇ ಹೀರೋ!!

ಇಂಥ ಮೇಷ್ಟ್ರನ್ನ, ಅವರ ಆಳೆತ್ತರದ ದಢೂತಿ ಕಾಯವನ್ನ ಹಗಲು ಕಂಡಾಗ ಎಳೆ ಪಿಳ್ಳೆ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಭಯಗೊಳ್ಳುವುದು ಸಹಜವೇ ಆಗಿತ್ತು. ಈ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ನಾನೂ ಒಬ್ಬ! ಏಕೆಂದರೆ ಅಭಿಮಾನದ ಮಮತೆ, ಗೌರವದಷ್ಟೇ ಅವರ ಮೇಲೆ ಭಯವೂ ಇತ್ತು!!

ಇಂಥ ಅಪ್ಪಣ್ಣ ಮೇಷ್ಟ್ರು ಉಳಿದೆಲ್ಲರಂತೆ ಲೆಕ್ಕಕ್ಕೊಬ್ಬ ಗಂಜಿ ಗಿರಾಕಿ ಅಧ್ಯಾಪಕನಾಗಿರಲಿಲ್ಲ.
ಅವರ ಪಾಠ, ಅವರ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು, ಅವರ ಶಾಲೆ ಎಂಬ ತ್ರಿಕೋನದ ಬದುಕಿನ ಬಗ್ಗೆ ಅವರಿಗೆ ಕಾಳಜಿಯ ಆದರಾಭಿಮಾನವಿತ್ತು. ಈ ಕಾರಣದಿಂದಲೇ ಅವರು ಬಯಸಿದಂತೆ ಒಬ್ಬ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ಇಲ್ಲದೇ ಹೋದರೆ ಅವರು ಹುರಿ ಮೀಸೆ ಬಿಗಿದು.. “ಮಗ್ನೇ.. ನೋಡು ನಿನ್ನನ್ನು ದೇವರಮೆಟ್ಟಿನ ಹುಳಿ ಮರಕ್ಕೆ ನೇತಾಕ್ತೇನೆ ನೋಡು” ಎನ್ನುತ್ತಾ ಕಣ್ಣರಳಿಸಿ ಗದರುತ್ತಿದ್ದರು. ಇಷ್ಟರಲ್ಲೇ ಪಿಟ್ಟೆ ಮಕ್ಕಳ ಚಡ್ಡಿಯೇ ಒದ್ದೆಯಾಗುವಂಥ ಭಯ ಹುಟ್ಟುತ್ತಿತ್ತು!!

ನಿಜಕ್ಕೂ ಅಂಥ ದೈತ್ಯ ಗಾತ್ರದ ಅಪ್ಪಣ್ಣ ಮಾಸ್ತರ ಮನಸ್ಸು ಪರಿಮಳ ಭರಿತ ಮಲ್ಲಿಗೆಯಷ್ಟು ಎಳಸು ಎಂದು ಬಲ್ಲವರಾದ ಕೆಲವರಿಗಷ್ಟೇ ಗೊತ್ತು?!
ಈಗ ಮೇಷ್ಟ್ರು ನಿವೃತ್ತರಾಗಿ ಎರಡೂವರೆ ದಶಕ ದಾಟಿದೆ. ಆದರೂ ಅವರು ಈಗಲೂ ಪ್ರವೃತ್ತ ಅಧ್ಯಾಪಕರಾಗಿಯೇ ಇದ್ದಾರೆ!
ಏನ್ಸಾರ್ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಪೇಟೆಯಲ್ಲಿ..?
ಕೇಳಿದೆ. ಅವರಿಗೆ ನಾನೆಂದರೆ ಪ್ರೀತಿ. ಈತ ನನ್ನ ಶಿಷ್ಯನೆಂದೇ ಅಭಿಮಾನ. ಈ ಕಾರಣದಿಂದಲೇ ಅವರು ಎಲ್ಲೇ ಕಂಡರೂ ವಾತ್ಸಲ್ಯದಿಂದ ಮಾತಾಡುತ್ತಾರೆ.
ಹಾಗೆಯೇ ಮೊನ್ನೆ ಪೇಟೆಯ ಬೀದಿಯಲ್ಲೂ ವಾಚಾಳಿಯಾದರು..

“ನಾನೀಗ ಉಪ್ಪಳದ ಖಾಸಗಿ ಕಾಲೇಜೊಂದರ ಅತಿಥಿ ಅಧ್ಯಾಪಕ. ನಾನು ಬೇಡ, ಬೇಡ ಎಂದರೂ ಕಾಲೇಜು ನಡೆಸುವಾತ ಕೇಳಬೇಕೆ??
ನೀವು ಇದ್ದರೆ ಸಾಕು, ನಿಮ್ಮ ಅನುಭವದ ಹಿರಿತನವೇ ನಮ್ಮ ಪೊಲ್ಸು. ಬರಲೇ ಬೇಕೆಂಬುದು ಅವರ ಹಠ. ನಾನಾದರೋ ವಿಶ್ರಾಂತ ಜೀವನ ತಾನೇ? ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೇನೆ, ಸುಮ್ಮನೇ ಕೂರುವುದಕ್ಕುಂಟೇ? ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಪಾಠ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ” ಎಂದರು.
ಇಷ್ಟಕ್ಕೂ ಕಾರಣ ಏನೆಂದರೆ ನನ್ನೂರು ಕುಂಬ್ಳೆಯಲ್ಲಿ “ಪ್ರಣವ ಕಾಲೇಜು” ಎಂಬ ಖಾಸಗಿ ಶಿಕ್ಷಣ ಸಂಸ್ಥೆ ಇತ್ತು. ಅಲ್ಲಿ ಅಪ್ಪಣ್ಣ ಮೇಷ್ಟ್ರು ನಿವೃತ್ತಿಯ ಬಳಿಕ ಅಧ್ಯಾಪಕರಾಗಿದ್ದು, ಇಡೀ ಸಂಸ್ಥೆಯನ್ನೇ ಎಚ್ಚರ ವಹಿಸಿ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಅದರ ಫಲಿತಾಂಶವೂ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಒಲಿದಿತ್ತು. ಈ ಕಾರಣದಿಂದಲೇ ಅವರನ್ನು ಉಪ್ಪಳದ ಶಿಕ್ಷಣ ಸಂಸ್ಥೆ ಬರಮಾಡಿಕೊಂಡಿದೆಯಂತೆ..

ಹೀಗೆ ಪೇಟೆಯಲ್ಲಿ ಮೇಷ್ಠ್ರನ್ನು ಕಂಡ ನಾನು ಮನೆಗೆ ಬಂದೊಡನೆಯೇ ಅಭಿಮಾನದಿಂದ ಪತ್ನಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದೆ. ಅದನ್ನಾಕೆ ನೆರೆಮನೆಯಾಕೆಯಲ್ಲೂ ಹೇಳಿದಳು “ನೋಡೇ ನಿವೃತ್ತರಾಗಿ ದಶಕವಾಯ್ತು, ಇಡೀ ಮನೆಯವರೆಲ್ಲರೂ ಉದ್ಯೋಗಿಗಳು, ಆದರೂ ವೃದ್ಧಾಪ್ಯದ ಮೇಷ್ಟ್ರು ಈಗ ಕಾಲೇಜ್ ಅಧ್ಯಾಪಕನಂತೆ”!
ಹೌದಲ್ಲಾ…? ಇದರಲ್ಲಿ ಅಚ್ಚರಿಯಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ ಸ್ಪೂರ್ತಿಯ ಪ್ರೇರಣಾಗಾಥೆ ಇದೆ. ಉದ್ಯೋಗ ಒಂದು ವೇತನದ ಕಸುಬಲ್ಲ. ಅದು ಸಮಾಜ ನಿರ್ಮಾಣದ ಬದ್ಧತೆ. ಇಂಥ ಬದ್ಧತೆ ಉಳ್ಳವರಿಂದಲೇ ನಾಗರಿಕ ಸಮಾಜ ರೂಪುಗೊಂಡಿವೆ. ದುಡಿಯುವುದು ಎಂದರೆ ಕೇವಲ ವೇತನ ಗಳಿಕೆಗೆ ಎಂಬುದಷ್ಟಕ್ಕೇ ಸೀಮಿತವಾಗಿರುವ ವರ್ತಮಾನಕ್ಕೆ ಸಾಮಾಜಿಕ, ಮಾನುಷಿಕ ಕಾಳಜಿಯ ಅಪ್ಪಣ್ಣರಂಥ ಒಪ್ಪಣ್ಣ ಮೇಷ್ಠ್ರು ಸಿಗುವುದೇ ಅಪರೂಪ!!
ನಾನವರ ಅಂತರಂಗ ಗೆದ್ದ ಒಲುಮೆಯ ಶಿಷ್ಯನೆಂಬುದೇ ನನ್ನ ನಲ್ಮೆ.

ಇಂಥ ಅಪ್ಪಣ್ಣಮೇಷ್ಟ್ರು ನಮ್ಮ ಕುಂಬಳೆ ಉಪಜಿಲ್ಲೆಯ ಕುಂಟಿಕಾನ ಹಿರಿಯ ಬುನಾದಿ ಶಾಲೆಗೆ ಅಧ್ಯಾಪಕನಾಗಿ ಸೇರಿದ್ದು 1970ನೇ ಇಸವಿಯಲ್ಲಿ. ನಿಜಕ್ಕೂ ನಾನಾಗ ಹುಟ್ಟಿರಲೇ ಇಲ್ಲ! ಕಳೆದ 2005ರಲ್ಲಿ ಸೇವಾ ನಿವೃತ್ತರಾದ ಅವರೇನೂ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಸುಮ್ಮನೇ ಕೂತವರಲ್ಲ. ಎಕೆಂದರೆ ಅವರದ್ದು ಅಧ್ಯಾಪನ ಕುಟುಂಬ. ಪತ್ನಿ ಪದ್ಮಾವತಿ ಮುಂಡಿತ್ತಡ್ಕ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಅಧ್ಯಾಪಕಿಯಾಗಿ ನಿವೃತ್ತರು. ಮಕ್ಕಳಾದ ಚಿತ್ರಪ್ರಭಾ ಕಾಸರಗೋಡು ವಾಸಿ. ಮಗ ಮುರಳಿಕೃಷ್ಣ ಬೆಂಗಳೂರು ಉದ್ಯೋಗಿ. ಸಂತೃಪ್ತ ಕುಟುಂಬ ಜೀವನ ಕಾಣುವ ಮೇಷ್ಟ್ರು ಈಗ ಕುಂಬ್ಳೆ ಸಮೀಪದ ನಾಯ್ಕಾಪು ,ಅನಂತಪುರ ರಸ್ತೆಯ ನಿವಾಸಿ. ಆಧ್ಯಾತ್ಮ, ಧಾರ್ಮಿಕ, ಶಿಕ್ಷಣಕ್ಕಾಗಿ ಈ 74ರ ಹರೆಯದಲ್ಲೂ ಬೆವರಿಳಿಸುವ ಮೇಷ್ಟ್ರು ತನಗೆ ವಯಸ್ಸಾಯಿತೆಂದು ಒಮ್ಮೆಯೂ ಹಲುಬಿದವರೇ ಅಲ್ಲ. ನನ್ನ ವಿದ್ಯರ್ಥಿಗಳೇ ನನ್ನ ಸೊತ್ತೆಂದು ಅಭಿಮಾನಪಟ್ಟವರು. ಇಂಥ ಮೇಷ್ಟ್ರು ವಯಸನ್ನು ಮರೆತು ಶಿಷ್ಯ ಪೀಳಿಗೆ ರೂಪಿಸುತ್ತಲೇ ನಡೆಯುತ್ತಾರೆಂದರೆ ಇದಲ್ಲವೇ ಅಧ್ಯಾಪನದ ಕೊಡುಗೆ??